...oczekuj Go. Gdy słowami tego znanego kanonu umacniamy się wzajemnie w wierze i ufności, zwykle myślimy o owym ostatecznym spotkaniu, które - mamy taką nadzieję - znajdzie swe przedłużenie w wiecznej szczęśliwości nieba. Ale chyba nie tylko o to chodzi. Dzisiejsza Ewangelia bowiem przedstawia uczniów, którzy przytłoczeni ciężarem rozstania ze swoim Panem, nie chcieli trwać w bezczynności - praca jest w stanie zagłuszyć ból. Zresztą pewnie nie tylko o to chodziło - musieli przecież z czegoś żyć, coś jeść. Propozycja Piotra Idę łowić ryby przyjęta została z ulgą przez pozostałych. Jednak ich całonocny wysiłek okazał się bezowocny... Tymczasem ich Mistrz o świcie stał na brzegu, gotów przyjść im z pomocą. Zapytał, co prawda, czy nie mają nic do jedzenia, ale tak naprawdę niczego od nich nie potrzebował - to On przygotował dla nich chleb i rybę i czekał. Był blisko, był przy nich w ich bólu, w trudzie nocnego wysiłku i w radości cudownego połowu. Pan zawsze jest blisko, ale jak trudno o tym pamiętać...