Jesteśmy w stanie badać postępy sportowców i na tej podstawie przewidywać ich dalszą karierę. Podobnie jest z aktorami, muzykami, wynalazcami... Nie mówimy tu o wróżeniu, ale o wyciąganiu wniosków. Oczywiście - mamy świadomość ułomności swoich przewidywań, ale przecież staramy się je opierać na analizie tego, co widzimy. Chyba właśnie tego zabrakło apostołom. Sprawiają wrażenie konsumentów tego, co przygotowywał dla nich Pan. Jak małe dzieci, które cieszą się z sukcesów ojca, w których same partycypują. Jednakże nawet dzieci zwykle mają pragnienie poznania tego, czym zajmuje się tato i uczenia się logiki jego działania. Apostołowie taką okazję mieli. Cóż z tego zrozumieli. Wydawało się, że obserwując Mistrza, usiłowali odgadywać kierunek Jego działań, ale nie... Nie byli w stanie powiedzieć dokąd zmierza cała Jego wysiłek nauczania...

   A my wiemy? Powinniśmy być mądrzejsi o ich doświadczenia i - bazując na szerokim materiale biblijnym oraz zapisach hagiograficznych - mieć gotową odpowiedź na pytanie o kierunek i cel drogi, jaką wyznaczył nam Bóg. Często jednak tak nie jest, bo nas to w ogóle nie interesuje - jak nie interesowało odurzonych sukcesami Pana Jezusa apostołów.