Obiektywnie trudno było coś dobrego powiedzieć o ludzie Bożym w VIII wieku przed Chrystusem. Stąd owe biadolenia, narzekania oraz groźby kierowane pod jego adresem przez proroka Micheasza.

   Dziś jednak odmiana. Oto prorok, który przemawia zwykle w imieniu Pana Boga do ludzi, odwraca porządek - w imieniu ludzi zwraca się do Boga w przepięknej modlitwie, w której podkreśla wspaniałe i wyjątkowe cechy Stwórcy opiekującego się swoim ludem, troszczącego się, wypasającego swe stada na dobrych pastwiskach, odsuwającego gniew, litującego się i nieodmiennie wiernego. Micheasz pyta retorycznie: Któryż Bóg podobny Tobie? Oczywiście, że nie ma takiego.

    Któż, jak Bóg? - moglibyśmy zapytać za św. Michałem Archaniołem. I pewnie dlatego z Ewangelii dzisiejszej płynie odpowiedź samego Chrystusa Pana: Któż, jak wy, którzy pełnicie wolę Mojego Ojca? Tych wszystkich kocham jak matkę, jak braci swoich.

   Przed oczy ciśnie się fantastyczny obraz Boga tulącego w swych ramionach kochaną istotę - człowieka i owo stworzenie, które ze łzami radości w oczach kładzie głowę na piersi swego Pana. Przy takiej współpracy wszystko jest możliwe. No, bo: któż jak Bóg?