Problem, związany z Pismem św., a jednocześnie piękno wynikające stąd polega na tym, że w zasadzie wszystko już czytaliśmy, słyszeliśmy i wiemy... Odświeżanie znanych już tekstów nie ma jednak na celu wyłącznie ich utrwalania. To jak list, otrzymany dawno temu, od kochanej osoby, który - choć pożółkły - czytamy po raz kolejny po latach i nagle odkrywamy w nim coś nowego. To o to chodzi przede wszystkim w codziennym czytaniu Pisma św.

   Dzisiejsza liturgia podsuwa nam znów przypowieść o właścicielu winnicy, który tak samo nagrodził wszystkich pracujących na jego polu, choć dysproporcja czasowa była znacząca. Czy wolno tu mówić o jego niesprawiedliwości? Z pewnością nie, choć pracujący od rana mieli prawo poczuć się oszukani. On wszakże umawiał się z nimi o denara za dniówkę. Raczej można by mówić o jego rozrzutności, ale na pewno nie o niesprawiedliwości. Jeśli jednak temat wynagrodzenia zaczął nas zajmować, to znaczy, że jeszcze wiele razy trzeba będzie zapoznawać się z tą przypowieścią.

   Ważniejszą wskazówką jest chyba inne zdanie: Dlaczego stoicie ... bezczynnie? Mamy tu do czynienia z właścicielem sporego areału, skoro o różnych godzinach przychodził szukać robotników i nie obawiał się, że jedni odbiorą drugim pracę. Czas zbiorów w winnicy jest określony - raczej krótki. Podobnie jak żniwa: w krótkim czasie należy zebrać to, co przez kilka miesięcy rosło i dojrzewało. Nie ma więc czasu do stracenia - trzeba zebrać plon. Przypomnijmy sobie, co mówił Pan Jezus o żniwach: Proście Pana żniwa, aby wyprawił robotników... Za chwilę nie będzie co zbierać. TERAZ jest ten czas, więc dlaczego stoicie bezczynnie? Każdy z nas ma określoną rolę do odegrania w dziejach zbawienia. Pan przychodzi do każdego i po każdego. Czy nie słyszę Chrystusowej przygany o nietolerowalnej bezczynności?