W dzisiejszych czasach, gdy nie tylko dzieci mleko kojarzą nie tyle z krową, co z Biedronką, gdy podczas dni modlitw o urodzaje niewiele osób rozumie, że bez błogosławieństwa Bożego i rosy z nieba we właściwym czasie, rolnicy nie zbiorą plonów, a to może być jednoznaczne z klęską głodu - czytanie dzisiejsze staje się trudne do zrozumienia. Przecież w tamtych czasach, a szczególnie w tej szerokości geograficznej, gdzie powstawała Księga Apokalipsy, wszyscy wiedzieli, że bez wody nie ma chleba. Przed śmiercią uchronić mogły obfite opady we właściwym czasie, ewentualnie bliskość rzek czy zbiorników wodnych.

   Do takiej mentalności odwołuje się właśnie Pan Bóg przez św. Jana, który w prostym obrazie przekazuje to, co najważniejsze: to właśnie od tronu Bożego wypływa przedziwne źródło o wielkiej sile witalnej. Na brzegach rzeki z niego wypływającej rośnie drzewo życia, owocujące dwanaście razy w roku (!). Nawet liście owych drzew służyć mogą do leczenia - wszak to drzewo życia, a więc przywracać musi zarówno zdrowie jak i życie. Każdy będzie mógł korzystać z owych owoców i będzie szczęśliwy - każdy, kto strzeże słów proroctwa tej Księgi.

    Jednym słowem: warto trwać przy Bogu, warto dla Niego żyć, warto być wiernym, bo tylko przy Nim znajduje się to, co potrzebne do prawdziwego życia.