Może trzeba było o tym przypomnieć młodym wyznawcom Chrystusa, którzy w judaiźmie wychowani, nauczyli się starotestamentalnego prawa Oko za oko i ząb za ząb. Może i w ich głowach, choć tak bardzo byli zachwyceni nowopoznanym Panem, błąkała się myśl o niepraktyczności takiego stylu życia. Przecież byli (i są nadal...) ludzie za nic mający uczciwość, prawdę, honor. Często jakoś lepiej im się żyje i nie doświadczają tylu kłopotów...

   Autor Listu do Hebrajczyków prezentuje sytuację, w której właśnie się znaleźli: najpierw wyszydzani i pogardzani z powodu wiary w Chrystusa, potem prześladowani, więzieni, wreszcie ogołoceni z majątku na skutek bezprawnej konfiskaty. Nie było im łatwo, dlatego tym bardziej teraz potrzebują umocnienia, aby nie stracić tego, co tak pięknie kwitnie.

   Czy i my nie potrzebujemy dziś podobnego umocnienia? Mimo, że nie jesteśmy wystawieni na tak wielkie doświadczenia... Tym bardziej więc nie wyzbywajmy się naszej ufności, która znajdzie wielką odpłatę.