Przymierze to coś więcej niż umowa. Ta również zobowiązuje dwie strony do dochowania podjętych warunków, ale przymierze jest umową wyższej rangi. To bowiem zawierane jest na najwyższym szczeblu i to bezterminowo. Teoretycznie więc nie powinno być potrzeby ponawiania przymierza. Konieczność taka zachodzi wówczas, gdy zostaje ono zerwane. Niestety, dochodziło do tego wielokrotnie w - nie tak długiej ostatecznie - historii ludzkości. Stroną zrywającą był zawsze człowiek. Decydował się na to mimo, że waga zobowiązań po stronie Pana Boga była o wiele większa niż po stronie ludzi.

   W wypadku Abrama zobowiązywał się Pan Bóg do obdarowania go potomstwem, a le i do takiego rozmnożenia go iż nie będzie możliwym policzenie potomków Abrahamowych.  Ponadto zapewnił mu Bóg kraj Kanaan na wyłączną własność oraz zapewnił wszelką  konieczną pomoc ze swej strony. Obowiązkiem drugiej strony miało być okazywanie posłuszeństwa. Można powiedzieć, że Bogu chodziło o to, by Mu nie przeszkadzano w uszczęśliwianiu ludzi...

   Jakaż jest jednak niestałość serca ludzkiego, które - w przeciwieństwie do Boga - nie pamięta o przymierzu swoim...