Gdy ktoś pyta, od której Księgi najlepiej rozpoczynać lekturę Pisma św., to zwykle odpowiadam, że najtrafniejszym wyborem będzie lektura sukcesów, czyli Księga Dziejów Apostolskich. Tam się wszystko udaje! Uczniowie Pańscy, mocą Ducha Świętego wykazują się samymi zwycięstwami. Nawet, jeśli poddani są próbom, cierpią prześladowania, to i tak radością są owładnięci z powodu triumfu imienia Jezus.

   W ten sposób przedstawia św. Pawła dzisiejsze pierwsze czytanie. On, owszem, poddany był cierpieniom, ale jakże radowało go pasmo ciągłych sukcesów. Wiemy jak reagują w sytuacji sukcesów współcześni celebryci - artyści, sportowcy, politycy... Zwykle nie mają wątpliwości, co było podstawą ich zwycięstwa. Mówią wówczas o zapobiegliwości, długim cyklu przygotowań, wykorzystaniu dostępnych szans i dania wszystkiego... z siebie. Pana Boga w tym wszystkim nie ma...

   Inaczej Apostoł Narodów: wraz ze swoimi towarzyszami opowiada jak wiele Bóg przez nich zdziałał. I to dopiero jest prawda. Bo czymże  my jesteśmy? W Bożej maszynie dobra stanowimy jedynie niewielkie trybiki - pewnie, że wyposażone w rozum i wolną wolę, ale wciąż tylko ograniczone w swych możliwościach elementy. Pomysł, plan i siły do jego wykonania pochodzą przecież od Boga.

   Tę świadomość miał św. Paweł, w pokorze wciąż stający wobec Najwyższego. Nam zaś tej cnoty zbyt często brakuje, co zmusza nas do przetrząsania życiowych szuflad w poszukiwaniu potrzebnych narzędzi. W tym samym jednak czasie Bóg oferuje swoje - nowsze, bardziej pomysłowe i już naładowane...