Trudno dziwić się uczniom Pańskim, gdy bez zrozumienia wysłuchiwali słów Pana Jezusa o Jego odejściu i powrocie... za chwilę. Widząc ich zagubienie, próbuje tłumaczyć im powtarzając raz jeszcze to samo: Jeszcze chwila, a nie będziecie Mnie oglądać i znowu chwila, a ujrzycie Mnie. Niewiele to pomogło - nadal nie rozumieli. Dlatego w inny sposób próbuje wyłuszczać swą myśl Nauczyciel: Wy będziecie płakać i zawodzić, a świat się będzie weselił. Wy będziecie się smucić, ale smutek wasz zamieni się w radość.

   Ta ostatnia wypowiedź mogła wnieść nieco światła do skołatanych serc apostołów. Każdy przecież doświadcza przemijania. O ile bowiem rozstanie zawsze jest smutne, a bywa że i bolesne, to z kolei to, na które wskazuje Pan Jezus nie powinno smucić, bo... jest krótkotrwałe. To tylko chwila, a znów się zobaczymy - chce powiedzieć Pan Jezus. Będzie to już zupełnie inny świat, w którym nie będzie cierpienia i łez, ale udział w nim znajdą jedynie ci, którzy w obecnym świecie przestrzegają praw i nakazów Boga. Te zaś nie na wszystko nam zezwalają. W duchu posłuszeństwa należy powstrzymywać się przed popadnięciem w radosny amok tego świata. Właśnie dlatego, że zbyt często stanowi on przeszkodę do zbawienia. Ostatecznie wszystko trwa tak krótko - i życie krótko trwa - że warto zrezygnować nawet z wielu radości, by ostatecznie zyskać tę jedną, jedyną, trwającą na wieki. I to już... za chwilę.