„Czas się wypełnił i bliskie jest królestwo Boże" - to słowa Pana Jezusa, które niejako przyśpieszyły Jego działania. Ewangelista mówi, że stało się to po uwięzieniu Jana Chrzciciela. Pan Jezus przybył wówczas do Galilei i natychmiast nawoływać zaczął do nawrócenia i wiary w Ewangelię. To znaczy, że przejął też funkcję św. Jana, kierując do słuchaczy ten sam apel, jaki nieustannie wysyłał chrzciciel znad Jordanu. Widocznie poczuł się zmuszonym do kontynuowania misji swego poprzednika. Na pytanie „Dlaczego?" można udzielić tylko jednej odpowiedzi, wynikającej również ze wspomnianego tekstu - bo „czas się wypełnił i bliskie jest królestwo Boże".

Skąd można było mieć pewność o wypełnieniu czasu? Po pierwsze wskazuje na to sama obecność Pana Jezusa na tym świecie, po wtóre zaś On sam, wiedząc co stać się miało niebawem z Janem, gwałtownie „przyśpieszył" swoją działalność, powołując uczniów i to natychmiast. Ci również, według słów ewangelisty, nie oglądając się na nic, zostawili bliskich swoich i poszli za Nim. W tym przynaglającym spojrzeniu musiało być coś gwałtownego i przymuszającego zarazem. Chrystusowy wzrok padł na podatny grunt. Odtąd czas zaczął biec jakby szybciej - nie wyhamuje na cudach Nauczyciela, ani nawet na Jego śmierci. Potem bowiem przyjdzie Zmartwychwstanie, Wniebowstąpienie, Zesłanie Ducha Świętego, potem zaś ich osobista działalność, nauczanie, cuda, a wreszcie śmierć męczeńska kolejnych uczniów, którzy już doskonale rozumieli, że czas jest krótki. Zbyt krótki. Opór Złego zaś aż nadto silny, by udało się „złowić" wszystkie dzieci Boże. Mamione, tumanione i ogłupiane przez ojca kłamstwa, nie zdążą się zorientować jak prędko przemija życie i jak mało pozostaje czasu na prawdziwe nawrócenie. Nie czekajmy więc na nic - biegnijmy z Chrystusem, bo czas jest krótki.