Życie człowieka można porównać do drogi, do pielgrzymki, którą każdy z nas odbywa tutaj na ziemi. Więc warto sobie zadać pytanie: Czego ja szukam? Czy mam świadomość celu mojego życia? Bez stawiania sobie pytań nie jesteśmy w stanie dobrze zrozumieć sensu naszego życia.

   Słowo Boże usłyszane w dzisiejszej liturgii zachęca nas do szukania Boga. Mówi: "błogosławieni szukający Boga", czyli szczęśliwi Ci, którzy szukają Pana. Aby być jednak całkowicie szczęśliwym trzeba szukać Go całym sercem, a pomocą w tych poszukiwaniach Boga są Przykazania - nie tylko jako zbiór norm, ale przede wszystkim jako ukazanie miłości Boga do człowieka, do każdego z nas.

   W Ewangelii słyszymy jak Chrystus przestrzega nas przed faryzeizmem w naszym życiu. Chodzi Mu o to, aby każdy z nas zobaczył jak wielkim szacunkiem obdarza nas Bóg. Pan Bóg nie dał Dziesięciu Przykazań po to, aby nas ograniczać w wolności. Objawiając je Mojżeszowi, miał na względzie przede wszystkim nasze dobro!

   Zatem warto sobie już teraz zadać pytanie: czy ja chcę szukać Boga i iść z Nim? Wybór należy do każdego z nas. Słowa dzisiejszej Ewangelii mówią wprost: "Niech wasza mowa będzie: Tak - tak, nie - nie".

   Jednak dla tych co liczą się z Bogiem i chcą Go naśladować jest nagroda - szczęśliwa WIECZNOŚĆ, w której sprawdzą się słowa Pisma świętego: „ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało co Bóg przygotował tym, którzy Go miłują". Zatem czeka nas coś dobrego, a właściwie nie coś, bo Ktoś - sam Pan Jezus Chrystus. Dla takiej nagrody warto poświęcić dosłownie wszystko, wszystkiego się wyzbyć, zrezygnować. Trzeba umieć dokonywać odważnych wyborów, a wybierać to, co najcenniejsze.