Wiele czasu potrzeba, aby mały człowiek, dyscyplinowany zakazami rodziców zrozumiał, że ich celem jest jego dobro. Nie może oglądać bajek tyle, ile by oczekiwał, nie wolno mu spożywać słodyczy w nadmiarze, dostęp do komputera również jest ograniczany, a za to trzeba odrabiać lekcje, utrzymywać w porządku swój pokoik, nie drażnić rodzeństwa, mówić zawsze prawdę, nie wolno oszukiwać itd..

   Analogia do Bożej miłości jest aż nadto widoczna - zwłaszcza dla rodziców, sprawujących troskę nad własnymi dziećmi. Oni wiedzą, że muszą zadbać

o wyrobienie pewnych nawyków wśród dzieci i dobrze ich wychować, bo czym skorupka za młodu nasiąknie... Bywają jednak sytuacje, gdy - z ważnych powodów odstępują od ustalonych przez siebie zasad. Na przykład gdy przyjadą dziadkowie, pozwalają dłużej na wieczór posiedzieć swoim dzieciom. Pozwolą też spożyć przewiezione przez nich słodycze, choć to może niezdrowe.

   Pan też nas uczy, by poszukiwać sensu zasad, a nie być ich niewolnikami.