To, co obserwujemy w dzisiejszym świecie bywało już w historii: zadufani w sobie ludzie, oddalający się w szybkim tempie od Boga, usiłują Jego świat przekształcać na własną modłę. O takim postępowaniu i jego skutkach mówi dość tajemniczo pierwsze dzisiejsze czytanie. Aby je zrozumieć, należy przeczytać siedemnasty rozdział Księgi Ezechiela od początku. Mowa w nim o majestatycznych cedrach Libanu przekraczających 40 metrów wysokości, którego wiek osiąga 2-3 tys. lat. Rośnie w wysokich górach.

    Ezechiel mówi o wielkim orle, który ułamał wierzchołek tego drzewa i przeszczepił go na nizinę, choć zadbał o wilgoć i glebę żyzną. Stał się on winoroślą owocującą. Pojawia się tam jednak inny wielki orzeł, ku któremu niskopienna roślina zaczyna kierować swoją uwagę. Niepotrzebnie.

    Jest to alegoria Nabuchodonozora, który na początku szóstego wieku przed Chrystusem dotarł do Jerozolimy. Tam zdetronizował i uprowadził młodego króla Jojakina (gałązkę ceru) i wraz z dworem oraz książętami uprowadził do Babilonu. Znalazł się ów szczep szlachetny na obcej ziemi, na której skarłowaciał, ale będzie owocował. Członkowie narodu wybranego zarówno na własnej ziemi jak i na obczyźnie mieli zapewnione warunku umiarkowanego rozwoju. Powinni się z tym pogodzić, a zaistniałą sytuację traktować jako karę za grzechy i pokutować. Osadzony na tronie Jojakina Sedecjasz, zaczął zwracać swe oczy ku Egiptowi (to ów drugi orzeł) i zbuntował się przeciwko Nabuchodonozorowi. Skutkiem tego był powtórny napad na Jerozolimę, zniszczenie świątyni, ograbienie miasta i poważniejsza już deportacja Judejczyków.

    Problem polegał na tym, że sytuacja, w której się znalazł Sedecjasz była owocem obustronnego przymierza zawartego w imię bóstw babilońskich oraz Boga Jahwe. Zerwanie go naraziło na szwank dobre imię Boga, który czuwał nad wszystkim, a chciał jedynie przywrócić karność w szeregach swego ludu.

    Tak zawsze kończy się wierzganie przeciwko planom Bożym. Te zaś biorą pod uwagę istniejący potencjał. Jest on ogromny. Mówi o tym Pan Jezus w dzisiejszej Ewangelii - jak ziarno zboża czy ziarno gorczycy - wielki plon są w stanie wydać, o ile słuchają Tego, który czuwa nad wszystkim.