Gdy jest naprawdę trudno, skąd brać siły do zniesienia ciężaru? Jednym ze sposobów jest wracanie do czasów dawnej świetności. Tak działali też i nasi przodkowie w czasie wojny czy podczas długiego czasu zaborów. To pomaga. Tej logiki trzymał się św. Łukasz, który podjął trud spisania historii Zwycięzcy - Chrystusa, za którym warto iść, bo z Nim wszystko staje się łatwe.

   Dzisiejsze pierwsze czytanie z Księgi Nehemiasza jest również wspominaniem sukcesów: odbudowywania wszystkiego dosłownie z niczego. Jerozolima leżała w gruzach od dziesięcioleci. Właśnie trzecia grupa wygnańców wracała z niewoli babilońskiej pod wodza Nehemiasza. Ten przywódca bardzo był im potrzebny, bo przecież trzeba było odbudować domy, gdzieś mieszkać. Cóż by to jednak dało, skoro kikuty murów miejskich słały drwiące zaproszenie w kierunku ewentualnych najeźdźców, a zwłaszcza Samarytan, pominiętych w dziele odbudowy Świętego Miasta, jako nieczystych. Najpierw więc należało odbudować mury. Jak jednak zmobilizować wracających z wygania?

   Na szczęście Nehemiasz wcześniej był urzędnikiem na dworze króla perskiego Artakserksesa. Nabyte tam doświadczenie plus wrodzony talent organizacyjny bardzo mu się przydały w tej trudnej rzeczywistości. Potrafił tchnąć ducha i nową nadzieję w serce zrozpaczonego ludu. Wiedział, że musi swoim ziomkom stawiać wysokie wymagania, jeśli mają wspólnie coś osiągnąć. W sukurs przyszedł mu kapłan - pisarz Ezdrasz. W trakcie odbudowy zna-leziono zwoje świętych Ksiąg. Uprowadzeni w niewolę Żydzi byli pozbawieni dźwięku słów Boga, a w pamięci zachowali ich niewiele. Stąd wieść o odnalezieniu tychże Ksiąg, wyzwoliła w ludzie Świętej Reszty euforię oraz żądanie odczytania ich. Ezdrasz wykorzystał ten moment dla podbudowania swoich dążeń autorytetem Najwyższego. Zorganizowano wiec religijny, na którym odczytywano i objaśniano Boże słowa, a lud płakał z radości: nareszcie są u siebie - w mieście, który wybrał ich Bóg. Oni będą Mu odtąd okazywać wierność, a On będzie ich wspierał w trudzie odbudowy. Nie będą już nigdy jak ich przodkowie, którzy przez odrzucenie Przymierza zgotowali sobie i im tak trudny los.

   Kolejny raz potwierdza się prawda, że historia jest nauczycielką życia. Czy jednak umiemy korzystać z jej lekcji?