Prorok Izajasz, w niełatwych czasach niewoli, stara się wlać w członków swojej wspólnoty narodowej nadzieję: Oto mój sługa, którego podtrzymuję, wybrany mój, w którym mam upodobanie... oraz Duch mój na nim spoczął. Wszystko to odnosić się miało do spełnienia nadziei mesjańskich - do przyjścia na świat Odkupiciela.

   Gdy jednak dziś, po blisko trzech tysiącach lat od wypowiedzenia tych słów, zastanowimy się nad ich sensem, to nie tylko winniśmy w nich dostrzegać zapowiedź przyjścia Zbawiciela, już zrealizowaną, ale odnieść te słowa również do siebie. Wszak każdy z nas jest umiłowanym dzieckiem Boga, każdy stworzony na Jego obraz i podobieństwo. Każdy też został powołany i przygotowany do spełnienia określonego zadania w wielkim Bożym planie zbawienia. Dlatego każdy może odnieś do siebie te słowa: sługa, którego podtrzymuję; wybrany....; Duch mój na nim spoczął.

   Nie dlatego, że mamy dobre chęci i szczerze chcemy wszystko dla Boga zrobić, ale dlatego, że to On nas wybrał i nieustannie podtrzymuje, jesteśmy w stanie sprostać nawet najtrudniejszym zadaniom. Jest jedno ale: musimy codziennie zaglądać do skrzynki, sprawdzać nowe wiadomości, dyspozycje, polecenia - bo przecież nie realizujemy swoich planów, ale Jego. Dlatego właśnie potrzeba codziennego wchodzenia z Nim w relację poprzez modlitwę, adorację, rozmyślanie, poprzez częste przyjmowanie Jego Ciała do swego serca. To właśnie jest zaglądaniem do skrzynki.