Gdy zestawiamy dzisiejszy fragment Izajasza z usłyszanym wczoraj, możemy doznać rozczarowania, a nawet ulec przerażeniu. Dlaczego? No, bo skoro pamiętamy o zaglądaniu do skrzynki i jak najszczerzej chcemy służyć swojemu Panu, to dziś dowiadujemy się, że to zbyt mało. Dlaczego?

   Spoglądając na to z perspektywy nauczyciela, moglibyśmy powiedzieć, że najbardziej pamięta się tych uczniów, którzy byli bardzo dobrzy albo byli łobuzami - tych dobrze się zapamiętuje. A pozostali? No, cóż? Nie przeszkadzają na lekcjach, zawsze są przygotowani, nie ma z nimi kłopotu, ale... chciałoby się, aby swoje zaangażowanie i swoją wiedzę wynieśli na nieco wyższy poziom. Gdyby chcieli, mogliby brać udział w olimpiadach i konkursach wiedzy, i zdobywać nagrody! Dlaczego tak się nie dzieje? Bo brakuje im ducha, zaangażowania, ale też odwagi. Do niej właśnie zachęca dziś Pan Bóg poprzez proroka Izajasza. Nie chodzi o to, byśmy uwierzyli w siebie, ale właśnie w Niego wierząc i na Nim opierając swoje nadzieje, dokonywali wielkich rzeczy. Wśród nich jedną z najważniejszych jest nawracanie świata - tym trudniejsze, że wielu kandydatów do nawrócenia zna Boga, ale go porzuciło. Można coś z tym zrobić? To właśnie na ciebie liczy Pan Bóg. Pomysł i siły przyjdą od Niego. Pytanie: Czy chcesz?