Nierzadko słyszymy powiedzenie: Coś mi się od życia należy. Gdyby jeszcze powiedzieć: Chciałbym coś od życia - można by to potraktować jako życzenie, ale należy mi się? Ludzie! Przecież jesteśmy nie na swojej ziemi - otrzymaliśmy ją tylko w dzierżawę. Oddychamy nie swoim powietrzem; ogrzewa nas nie nasze Słońce; wody - wiadomo, że już jest za mało, a chcielibyśmy się licytować na zasługi? Św. Paweł napisał kiedyś Koryntianom: Cóż masz, czego byś nie otrzymał? A jeśliś otrzymał, to czemu się chełpisz, tak jakbyś nie otrzymał? Nie o chełpliwości tu mówimy, a o fałszywym prawie do korzystania z nie-swoich dóbr. Wszystkie one użyczone nam zostały jako narzędzia do świadczenia dobra. Tak jakby ktoś wydzierżawił autobus w celu przewożenia ludzi: owszem jego praca stanowi wkład własny i pomaga innym, zapewniając im transport, ale wciąż sam żyje z czyjejś życzliwości. 

   W naszym życiu chodzi o zgromadzenie jak najwięcej zasług, bo na ich podstawie będziemy sądzeni. Jednak tym większą powinniśmy zachować pokorę, im więcej naszego jest własnością Boga. Słudzy nieużyteczni jesteśmy...