Między innymi właśnie teksty św. Pawła wpłynęły na ukształtowanie się nauki Kościoła co do osób pozbawionych możliwości poznania Boga. Chodzi o to, że człowiek naprawdę poszukujący celu swego życia, choćby żył na peryferiach świata, z dala od ludzkich osiedli i nigdy nie zetknąłby się z Objawieniem, dwie prawdy może osiągnąć tylko mocą swego rozumu: 1) że Bóg jest, 2) że Bóg jest Sędzią sprawiedliwym, który za dobre wynagradza, a za złe karze. Dlatego i z dzisiejszego pierwszego czytania dowiadujemy się, że to, co o Bogu można poznać, jawne jest wśród nich, gdyż Bóg im to ujawnił. Albowiem od stworzenia świata niewidzialne Jego przymioty - wiekuista Jego potęga oraz bóstwo - stają się widzialne dla umysłu przez Jego dzieła, tak że nie mogą się oni wymówić od winy...

   Jakaż to wina? Przekreślenie Boga objawia się w dalszej kolejności odrzuceniem Jego praw, które rządzić mają światem. Tak łatwo przyjmujemy prawa rządzące przyrodą, a nawet je wykorzystujemy, choć zachowują one swoją moc jedynie w doczesności, natomiast tak łatwo odrzucamy prawa przez Niego ustanowione, które mają nam zapewnić szczęśliwą wieczność... A jeśli przestaną istnieć prawa Boże, obowiązywać będą jedynie te, przez człowieka stanowione. Do czego zaś te prowadzą widzimy już teraz: nieposzanowanie życia, promocja rozwiązłości, brak szacunku dla drugiego człowieka, wojny itd. Można nawet udawać inteligentnego humanistę, ale trudno będzie ukryć pychę i obłudę. Tym surowszy będzie wówczas wyrok Najwyższego.