Tak nazywamy niejednokrotnie św. Łukasza, bo to on w szczególnie wyrazisty sposób ukazał naszego Pana jako miłosiernego. Tym bardziej więc winniśmy jego myśl przywoływać w trwającym Roku Miłosierdzia. Ta prawda na tyle jest cenna, ważna i konieczna dla wszystkich ludzi, że jak najszybciej winni ją poznać. Tego przecież człowiek potrzebuje: znaleźć sens życia, który nie zamyka się przecież w trosce o czynności wegetatywne. Poszukiwanie rozrywek i przyjemności - to też za mało. Potrzeba czegoś zdecydowanie więcej. Świadomość tego, że mizerny człowiek może tworzyć wspólnotę z Bogiem, który jest potężny, wszechmocny, a mimo to kocha owo mizerne stworzenie, zdecydowanie motywuje je ku dobru i daje poczucie spełnienia. Taki stan na pewno napawa radością i uszczęśliwia. A tego właśnie chce Pan Bóg dla każdego z nas. I dlatego powołuje apostołów, dlatego posyła ich na cały świat i nakazuje głosić pokój, bo ten świat nie ma niczego, co byłoby w stanie ten rodzaj pragnienia zaspokoić. Tylko Bóg w swoim miłosierdziu, pochylający się nad swym stworzeniem jest źródłem wszelkiego spełnienia.