Okazuje się, że posianie ziarna, o czym rozważaliśmy w ostatnią niedzielę, nie jest jeszcze największym problemem siewcy. Ten bowiem, który wiele trudu ponosi, by przygotować odpowiednio glebę do owocowania, nieustannie jest narażony nie tylko na pełne złośliwości działania swego wroga. Zboże, które zostało posiane, może ulec zanieczyszczeniu, a oczyszczenie nastąpić może dopiero przy żniwach. Za późno...
   Gdy przypomnimy sobie, że wyjaśniając przypowieść o siewcy, Pan Jezus pod obrazem ziarna przedstawił Słowo Boże, to stwierdzić musimy, że fantastycznie odnosi się to do współczesnego świata idei, haseł, propagandy. Słowo Boże, trafiające od tysięcy lat na bardziej lub mniej podatny grunt, jest wciąż zanieczyszczane rozmaitymi nowymi filozofiami, teoriami, światopoglądem. Człowiek, rozwijając się w takim otoczeniu, traci wiele czasu na pełne przekonania rozeznawanie prawdy. Traci pewność siebie, pewność wiary i... powoli słabnie. Skąd czerpać przekonujące argumenty? Jak się upewnić o słuszności obranej drogi, skoro ostateczną prawdę poznamy dopiero na Sądzie Ostatecznym? Słuchać Boga i myśleć. Zaufanie do Miłości odwiecznej jest podstawą sukcesu.