Wzruszający jest opis pierwszego kontaktu młodzieńca imieniem Samuel z Panem Bogiem. Co możemy powiedzieć o Samuelu? - Prorok? Sędzia? Owszem. To jednak za mało. Samuel był przede wszystkim człowiekiem pod każdym względem prawym. Odegrał ważną rolę w kończącej się epoce sędziów i kreśleniu kształtu nowego ustroju w narodzie wybranym - królestwa. Był doradcą królów, był i wsparciem dla prostego ludu - sługa Boży i sługa ludzi. Nic, tylko podziwiać i naśladować. Jednak o ukształtowanie jego charakteru dbał sam Bóg, wiedząc do jakich wielkich zadań go przeznacza . Samuel nie tylko wzrastał w atmosferze modlitwy - na długo przed poczęciem (a przecież jego matce długo Bóg kazał czekać na potomstwo) jego pobożni rodzice zanosili usilne poparte ofiarami i postami błagania o syna. Już jako mały chłopiec został oddany na służbę Panu - dorastając u boku pobożnego kapłana Helego, który nie mogąc poszczycić się sukcesem wychowawczym jako ojciec (jego dwaj synowie nie cieszyli się dobrą sławą), bardzo umiłował młodego Samuela, przekazując mu tajemnicę pobożności.
   Można się cieszyć jego sukcesami, można zazdrościć jego osiągnięć, ale - jak widać - nic nie przychodzi samo; jest to przede wszystkim owoc zawierzenia Bogu, poświęcenia się Jemu i trwania w przyjaźni z Nim. Naśladując Samuela, powtarzajmy często: Mów Panie, bo sługa Twój słucha.