Moglibyśmy powiedzieć, że to nic nowego - pouczył nas już o tym Pan Jezus, a właściwie tylko przypomniał to, co znane już było w Starym Przymierzu: Będziesz miłował Pana Boga swego z całego serca swego, z całej duszy swojej i ze wszystkich sił swoich, a bliźniego swego jak siebie samego. Mówił Pan Jezus, że to pierwsze i najważniejsze przykazanie. Można by powiedzieć, że to przykazanie z konsekwencją albo z epilogiem. Kto bowiem rzetelnie skoncentruje się na Bogu, od Niego zaczerpnie pomysły, chęci i zdolności do służenia ludziom. Tak było właśnie z Najświętszą Maryją Panną. Pismo święte przedstawia nam Ją najpierw w scenie Zwiastowania. To tam właśnie ujawniło się jak bardzo kocha Ona Boga i że wszystko jest w stanie poświęcić dla Niego. To, co było potem było już prostą konsekwencją. Bo jeśli ktoś w Bogu zanurzony - w samym Źródle miłości, tylko miłością potrafi oddziaływać, a pragnieniem jego jest zawsze służyć bliźnim. Maryi nikt nie musiał podpowiadać, co jest wolą Bożą w stosunku do Niej. Anioł zaledwie wspomniał o brzemiennej Elżbiecie. Nie było tam nawet sugestii prowokującej do śpieszenia jej z pomocą. Młodej Żydówce to jednak wystarczyło - natychmiast pobiegła w góry i pozostała u Elżbiety przez trzy miesiące służąc jej.

   Dzisiejszy brak życzliwości w ludziach z całą pewnością spowodowany jest oddaleniem od Boga, czyli deficytem miłości najczystszej. Maryję musimy wziąć za wzór i otworzyć się na Boże podpowiedzi, na Jego prowadzenie i świat się zmieni!