Dzięki wierze rodziców i chrzestnych, osiąga skutek sakrament chrztu świętego - dziecko staje się członkiem wspólnoty Kościoła. Jednak nie tylko w tym wypadku potrzebna jest wiara najbliższych czy przyjaciół. Tak dzieje się również w przypadku, gdy ktoś dotknięty zostaje bolesnym doświadczeniem, na tyle silnym, że zaczyna już tracić wiarę. Z takim przypadkiem mamy do czynienia w dzisiejszej Ewangelii. Otóż do Pana Jezusa przynoszą na łożu paralityka. Któż wie, czy nie był on owładnięty zwątpieniem, skoro ewangelista opisuje to w ten sposób: „Jezus, widząc ich wiarę, rzekł do paralityka...\" To sformułowanie odnosi się raczej do noszących, niż do samego chorego. Potem już wszystko poszło szybko. Dobrze mieć takich przyjaciół, którzy nie tylko nie tracą wiary, ale też w sytuacji krytycznej sami zdobędą się na konkretną pomoc. Może zadziałała tu logika samego Pana Jezusa, który niegdyś powiedział: „Gdzie dwaj lub trzej o coś zgodnie prosić będą...\" Dość, że cud się spełnił i to w wymiarze, który trudno by im było sobie wyobrazić - nie tylko wróciło zdrowie ciała, ale też duch został uzdrowiony.