Kogo? Tych, których już pośród nas nie ma, choć nie rozpłynęli się w niebycie i nadal trwają. O, gdyby już byli w niebie! Tego jednak nie wiemy i dlatego zwykliśmy myśleć o naszych zmarłych jako o cierpiących w czyśćcu. Wielu świętych mistyków zostawiło nam liczne świadectwa o niewyobrażalnych cierpieniach dusz tam będących. Gdybyśmy chcieli to porównać do bólów fizycznych, wywołanych choćby chorobą nowotworową, to nikt nie zdołałby nas powstrzymać przed dostarczeniem potrzebującej osobie środków uśmierzających mękę. Działamy tak dopóty, dopóki śmierć nie wyrwie duszy z ciała. Potem nie słychać już jęków, narzekania i wołania o pomoc. Nie zdobędzie się na to ciało podległe rozkładowi. Inaczej jest z duszą. Ta jest już w innym wymiarze i tylko dlatego jej błagalne wycie nie jest słyszalne. Zaledwie nielicznym dane było odebrać stamtąd strzępy informacji.
   Choć czyściec związany jest z cierpieniem, to jest przecież wyrazem ogromu Miłosierdzia Bożego. Jest to niejako ostatnia szansa dla duszy, której już nic zwieść nie zdoła, aby w ogniu miłości się oczyścić i nasycić się pragnieniem Boga. Tylko tyle może zrobić. No, może wciąż modlić się - ale nie w swojej sprawie. Może jedynie wspierać tych, których pozostawiła na ziemi. Ma jednak prawo oczekiwać wzajemności.
   Jak możemy pomóc duszom czyśćcowym?
1. Św. Jan Maria Vianey mówił: Naprzód przez modlitwy. Kiedy się modlimy za duszami w czyśćcu, to na ich korzyść odstępujemy to wszystko, co by Bóg nam udzielił, gdybyśmy się za siebie modlili. [...] Każdego poranka możemy ofiarować za dusze w czyśćcu cierpiące wszystkie czynności nasze dzienne
i wszystkie modlitwy, jakie w ciągu dnia odmówimy.
2. Ten sam święty dodaje: Sposobem najpotężniejszym do uwolnienia dusz z czyśćca jest Msza święta. Gdy ją ofiarujemy za te biedne dusze, to już nie grzesznik prosi za grzesznikiem, ale Bóg równy Ojcu swojemu, który nic nie odmówi Synowi.
3. Możemy dusze z czyśćca uwalniać za pośrednictwem odpustów. Jest to wielka pomoc, ceny niesłychanej, dusze nią wsparte bardzo prędko przybliżają się do nieba - mówi św. Jan.