Gdy świat został stworzony, Bóg przystąpił do finalnego etapu: postanowił stworzyć człowieka. Użył przy tym sformułowania: Uczyńmy człowieka na nasz obraz, podobnego nam. To coś więcej niż kurtuazja czy nawet wielkoduszność - to raczej zadanie. Jeśli stworzeni zostaliśmy na Boże podobieństwo, to winniśmy je w życiu odzwierciedlać. Być podobnymi do Boga? A cóż to może znaczyć?

   Aby odpowiedzieć sobie na tak postawione pytanie, należy najpierw przyjrzeć się istocie Boga. Tu zaś pojawia się bardzo poważny problem poznawczy: tyle jesteśmy w stanie się o Nim dowiedzieć, na ile On sam zechce siebie objawić. Jesteśmy w o tyle lepszym położeniu, że dysponujemy już pełnią objawienia - łącznie z nauką Nowego Testamentu. Chociaż bowiem i w Starym Przymierzu odnajdujemy pewne wskazówki na temat złożoności Boga, to z nauczania Chrystusowego dowiadujemy się, że choć jest jeden Bóg, to tak naprawdę jest On nierozerwalną wspólnotą Osób pozostających w ciągłej relacji miłości: Ojciec kocha Syna, a Syn kocha Ojca tak doskonale i tak potężnie, że ich Miłość personifikuje się, przybierając postać trzeciej Osoby - Ducha Świętego. W ich wzajemnych odniesieniach nie ma żadnej interesowności, szukania własnych korzyści czy większego znaczenia. Odwrotnie: każda z tych Osób odnajduje radość w pełnym oddaniu się pozostałym. Ten stan trwa zawsze (trudno bowiem powiedzieć od zawsze w odniesieniu do bezczasowego Boga). Nic więc dziwnego, że tak samo myślą, tego samego pragną i w pełnej zgodności razem działają. 

    Spoglądając na tak zarysowany szkic największej Tajemnicy, możemy być przerażeni wielkością zobowiązania postawionego przed nami w słowach: na nasz obraz. Dla nas oznacza to przede wszystkim konieczność uzbrojenia się w najczystszą postać miłości, która polega na zapominaniu o sobie, rezygnacji z jakichkolwiek oczekiwań w odniesieniu do innych na rzecz nieustannego wyszukiwania okazji do dzielenia się dobrem, niesienia pomocy i uszczęśliwiania ludzi. W tym właśnie zawiera się podobieństwo do Najwyższego i wtedy dopiero możemy mówić o byciu Jego dziećmi.