Starsi z pewnością pamiętają te słowa, które nasz rodak, papież Jan Paweł II wypowiedział do ludzi młodych na Jasnej Górze 18 czerwca 1983 r., a potem przypomniał je na Westerplatte: Musicie od siebie wymagać, nawet gdyby inni od was nie wymagali. Wymagania i przymus ich realizacji... Dobre sobie! Dziś? W dobie ubóstwiania wolności? Przecież niczego nie muszę i nie mam absolutnie ochoty od siebie wymagać! 

   To myślenie bardzo krótkowzroczne, które się w życiu na pewno nie sprawdzi. Wystarczy pomyśleć, że ktoś chciałby zorganizować sobie wakacje, ale nie ma na to odpowiednich środków finansowych... To właśnie młodzi ludzie (nie tylko studenci) znani są z tego, że chcąc wybrać się w jakąś wakacyjną podróż, najpierw usiłują znaleźć pracę, dzięki której nie tylko zrealizują swoje marzenie, ale też zarobią na swoje powakacyjne utrzymanie. Realizacja celu wymaga wysiłku. I zwykle rozumiemy to doskonale na płaszczyźnie materialnej: gdy dziecko nie chce się uczyć, to jednym z argumentów rodzicielskich może być wizja lepszej, łatwiejszej i intratnej pracy pod warunkiem dostania się do lepszej szkoły, a w konsekwencji na lepsze studia. W tej dziedzinie jesteśmy - jak się okazuje - wystarczająco wyedukowani. Gdy zaś chodzi o kwestię najważniejszą - wieczne zbawienie... No, właśnie, tu już wykazujemy się mniejszą inteligencją.

    Gdybyśmy tylko chcieli zrozumieć, że najinteligentniejszy Bóg, który stworzył świat i wszystkie stworzenia na nim oraz wszystko przeprowadza według swego najwspanialszego planu! On nie tylko świat stworzył, ale odkupił go, gdy ludzie zaprowadzili go na skraj przepaści. Droga do szczęścia wiecznego znów stanęła otworem. Jest tylko kilka warunków, które należy spełnić, aby zasłużyć sobie na przebywanie w krainie wiecznego szczęścia. Nic na tym świecie nie ma za darmo, a jeśli jest, to zwykle jest niewiele warte. Pan Bóg nie stawia sprawę jasno: Nie wejdziecie do królestwa niebieskiego, jeśli nie staniecie się jak dzieci oraz jeśli nie weźmiesz krzyża swego na każdy dzień, jeśli nie będziesz miłował Pana Boga swego z całego serca, a bliźniego jak siebie samego... Nie poradzimy sobie z tymi wymaganiami, jeśli nie wejdziemy w głęboką relację z Nim i nie skorzystamy z Jego wsparcia. A czas biegnie...