Chwalić należy Pana Boga za tak piękny zwyczaj, który utrwalił się w naszej wspólnocie, powszechnego przygotowywania kościoła na święta. Tym razem odzew parafian na prośbę o włączenie się w te prace był nadspodziewany. Przyszło w sumie kilkunastu panów, było też kilka pań, ale szczególną radość sprawiły dzieci oraz młodzież zmobilizowana przez ks. Krzysztofa, który doliczył się ogółem około pięćdziesięciu osób.
W takich sytuacjach najistotniejszą kwestią jest właściwy podział pracy, bo największym problemem są osoby bezczynnie kręcące się po kościele i szukające zajęcia. Właśnie dlatego w oznaczonym dniu, to jest w poniedziałek, kilku panów przybyło do świątyni naszej jeszcze przed południem i przygotowali tzw. front robót: zbili zarys szopy samodzielnie zaprojektowanej, jeden z panów osadzał w tym czasie choinki. Przynajmniej część z nich została umocowana w stojakach. Gdy pozostałe osoby przybyły na godz. 16.00, można już było dekorować niektóre choinki, ozdabiać tablice przyścienne, wieszać lampki choinkowe. Kilku panów osadzało kolejne choinki, kilku wieszało małe drzewka na filarach, inni ozdabiali je lampkami, jeszcze inni mocowali zielone drzewka nad wejściem głównym.
Dzieci w tym czasie stroiły "swoje" drzewko przy figurze bł. Jana Pawła II, a młodzież odkurzała dywany. Na koniec przyszedł czas na ustawienie figurek betlejemskich i rozłożenie sianka. To już było zajęcie wybitnie dla dzieci.
Gdy trwały prace przy choinkach i żłóbku dwaj panowie zajęli się mocowaniem osłony na paski ledowe, zamontowane już wcześniej pod pierwszym stopniem ołtarzowym dla oświetlenia go dyskretnym światłem, aby uniknąć potknięć tych osób, które z powodu słabego wzroku nie są w stanie dostrzec różnicy poziomu tak samo wyglądających granitowych płyt. Aluminiowe osłony zostały więc sklejone mocnym spoiwem z kamiennym stopniem, aby widoczne było samo światło, nie zaś jego źródło.
To pięknie, gdy tak wiele osób czuje się odpowiedzialnych za swój kościół, poświęcając czas i siły dla jak najlepszego ozdobienia świątyni.
