I jak tu nie wierzyć w Opatrzność Bożą? Niską frekwencję podczas planowanego na ubiegłą sobotę sprzątania próbowaliśmy tłumaczyć sobie wakacyjnym rozprzężeniem, gdy tymczasem wyraźnie okazało się, że tak właśnie miało być. Wczoraj bowiem, na kolejne zaproszenie, pierwsza ekipa panów pojawiła się już o godz. 7.00 z bardzo trafnym pomysłem, że skoro i tak kościół będzie opróżniony z ławek, to dobrze byłoby ustawić rusztowanie i zniwelować plamy po minionych zaciekach. W związku z tym Mszę św. poranną trzeba było odprawić w kaplicy adoracji, a gdy o godz. 9.00 przybyło kilkunastu panów by wynieść ławki ze świątyni, rusztowanie było prawie gotowe. Jedna ekipa zajęła się więc plamami na suficie, druga zaś sprzątała posadzkę. Najpierw należało zmieść podłogę oraz usunąć liczne - niestety - plamy po wosku. Potem, za pomocą wypożyczonej na tę okazję szorowarki, dokładnie zmyć podłogę, by można było na tak przygotowaną powierzchnię nanieść impregnat. Na zewnątrz zaś jeden z młodzieńców odkurzaczem piorącym próbował przywrócić świeżość tzw. ślubnemu chodnikowi. Oj, ciężkie to było zajęcie... Część panów natomiast wróciła do domu, przyrzekając, że przyjdą na godz. 17.00, by ponownie wnieść ławki do kościoła. Preparat impregnujący trzeba było jednak nakładać dwukrotnie, stąd nie zdążył on wyschnąć i dopiero dwie godziny później rozpoczęto wnoszenie ławek. Ta akcja przebiegła błyskawicznie.
   W minioną sobotę nie byłoby tak wesoło: po pierwsze dlatego, że o godz. 16.00 był ślub w naszym kościele i nie dałoby rady zrealizować tego zadania na czas. Z pewnością nie zostałyby zamalowane plamy na suficie (na to zupełnie nie starczyłoby czasu). Wczoraj natomiast przybyli z rana dwaj panowie z firmy remontowo - budowlanej, którzy sprawnie i fachowo uporali się z zadaniem. Wszystkim jesteśmy ogromnie wdzięczni i mamy nadzieję, że to nie ostania tego typu akcja w naszej parafii...