Tak właśnie należałoby nazwać ubiegłotygodniowe pielgrzymowanie naszych parafian, na którego szlaku znalazł się, co prawda, Toruń z tchnącą nie tylko nowością, ale też i nowoczesnością świątynią poświęconą Maryi Gwieździe Nowej Ewangelizacji i św. Ja-nowi Pawłowi II, ale cel właściwy znajdował się znacznie dalej. W Toruniu od-był się też krótki spacer po starówce z uwzględnieniem nieodzownego niemal punktu w tym mieście - lodów u „Lenkiewicza\".

   Potem był przejazd do Czernej pod Krakowem, gdzie w ośrodku karmelitańskim „Elianum\" czekała obiadokolacja, Msza św. w miejscowej kaplicy oraz nocleg w nieco jednak wychłodzonych pokojach... (Następnego dnia było już lepiej). W sobotę po śniadaniu nastąpił wyjazd do Krakowa, którego główny cel lokował się w Łagiewnikach - w sanktuarium Bożego Miłosierdzia oraz nowym sanktuarium św. Jana Pawła II. Był czas na zwiedzanie, modlitwę i kupowanie pamiątek. Potem zaś należało się udać do siedziby królów polskich - Wawelu. Tam indywidualne zwiedzanie i modlitwa, a następnie przejście na krakowską starówkę, znów zwiedzanie, zakończone modlitwą w kościele mariackim i powrót do Czernej - na obiadokolację oraz Mszę św. Wszystko odbywało się - dzięki Bogu - przy pięknej pogodzie.

   Niedziela, niestety, przywitała nas deszczem. Niezbyt intensywnym, ale była to odmiana nie do końca oczekiwana... Po spożytym śniadaniu i ulokowaniu się w autokarze pielgrzymka ruszyła ku Jasnej Górze, bo trudno byłoby sobie wyobrazić przejeżdżanie obok Matki i nie odwiedzenie Jej. Był to jednak dzień wielkich tłumów w Jej  sanktuarium, dlatego nie wszyscy dostali się przed cudowny obraz, za to wielu skorzystało z okazji do modlitwy w ciszy w przylegającym do cudownej kaplicy miejscu adoracji Najświętszego Sakramentu. O umówionej porze wszyscy spożyli obiad u Sióstr Służebniczek Miłosierdzia, by stamtąd udać się w drogę powrotną przez Świnice Warckie - miejsce chrztu św. Siostry Faustyny Kowalskiej. W sanktuarium przyjęła nas bardzo sympatyczna siostra Teofila, Słowaczka. Poprowadziła też pielgrzymów do domu urodzenia św. Faustyny i bardzo ciekawie o niej opowiadała.   Dopiero po dwudziestej trzeciej ekipa rozmodlona ale też bardzo radosna wróciła do Kacka dziękując Bogu za ten pobożnie spędzony czas.