Ponieważ przyjechał do Rohatynia na cztery dni ks. Tadeusz, znajomy siostry Damiany, mogliśmy wyruszyć w kilkudniową podróż. W sobotę zostaliśmy zaproszeni do Trembowli. A zatem tam skierowaliśmy naszą srebrną strzałę marki Hyundai. Po drodze miał nas czekać ks. Anatolij neoprezbiter pochodzący spod Tarnopola. Zanim doszło do spotkania z nim, mieliśmy przeżycia związane z przebyciem odcinka drogi do Brzeżan. Gdyby nie resztki asfaltu, można by sądzić, że to droga z czasów, gdy nieznane były samochody. Za Podhajcami czekał na nas ojciec Anatolij, który pojechał z nami do Zarwanic. Dla grekokatolików to ich Jasna Góra. Na wielkiej przestrzeni rozmieszczono wiele cerkwi, dom pielgrzyma. Choć jest to stare miejsce pielgrzymkowe, dopiero od niedawna zaczęto budować nowe cerkwie, stacje drogi krzyżowej. Udajemy się do Trembowli, gdzie w domu sióstr prezentek czeka z obiadem siostra Teresa wraz z drugim Ojcem Anatolijem proboszczem parafii świętych apostołów Piotra i Pawła. Kościół zbudowali Polscy katolicy w 1927. Niestety, kiedy po II wojnie światowej przyszła nowa władza zaprowadzając nowe porządki, zamieniono kościół na magazyn, a później na dom kultury. Obecnie jest odnawiany. Miejscowi parafianie z wielką pieczołowitością oczyszczają strop z warstw wapna. Na plebanii poznaliśmy panią Lusię, Białorusinkę, która przygotowała posiłki dla pracowników. Po obiedzie młody ojciec Anatolij wiezie nas do Tarnopola. Zwiedzamy kościół podominikański, który podstępem przejęli grekokatolicy. Na deptaku tłumy turystów. Miasto powoli odzyskuje dawny blask. Wracając zwiedzamy Kościół w Mikołajewicach, który obsługują księża z Trembowli. Wieczorem wspaniałe braterskie spotkanie. Dwóch Piotrów i dwóch Anatolich i - nie wątpię - Pan Jezus, któremu dzięki za wszystko. Idąc na spoczynek myślę o skromności ks. Proboszcza, który żyje jak mnich, a gościnny jak rzadko który. cdn.