Nie jest to już nowością. Od wielu przecież lat gros naszych sióstr i braci trwa na modlitwie w intencji obrony poczętych, a nienarodzonych dzieci. Jest to jeden i to bez wątpienia najważniejszy środek ratowania zagrożonych aborcją przedstawicieli naszego gatunku. Działania społeczne i prawne też mają wielkie znaczenie, ale - jak czytamy w psalmie 127. - Jeżeli Pan domu nie zbuduje, próżno trudzą się ci, którzy go wznoszą. / Jeżeli miasta Pan nie strzeże, daremnie czuwają straże. Ta modlitwa, zanoszona przez dziewięć miesięcy każdego dnia, Tworzy fundament działania dla owych pozostałych.

    W miniony poniedziałek w naszym kościele podczas Mszy św. sprawowanej przez ks. Piotra przyrzeczenie Duchowej Adopcji Dziecka Poczętego złożyło 25 osób. Wierzymy, że tyle istnień może zostać ocalonych przed śmiercią. Pewnie mogło być więcej, ale dziękujmy Bogu i za tych.