Mowa, oczywiście o tej, która dopiero wczoraj instalowana była w naszym kościele jako dekoracja bożonarodzeniowa. Przyzwyczailiśmy się do tego, że co drugi rok (kontynuując pomysł jednego z naszych parafian - górala zresztą) nad ołtarzem wyrasta coś na kształt betlejemskiej stajenki. Tym razem jednak trzeba się było uciec do innego pomysłu, bo po pierwsze: stałe elementy drewniane zaadaptowały w siebie nieco żyjących stworzonek, a po drugie: część z nich przepadła gdzieś podczas wiosennej rozbiórki plebanijnego baraku, który musiał ustąpić budynkowi Centrum Kultury. Aby jednak nie odchodzić od sprawdzonego pomysłu, zdecydowano się zbudować coś, co miałoby przypominać autentyczne grody spod Betlejem, wśród których Pan Jezus miał znaleźć przytulisko. Jak wyszło? Każdy może ocenić sam, ale najważniejsze, że w powstanie tej budowli zaangażowanych było sporo - nie tylko panów, ale również pań, młodzieży i dzieci. Wszystkim składamy serdeczne Bóg zapłać. Tym bardziej, że na betlejemskiej grocie się nie skończyło. Przybrać należało przecież i choinki, które wpierw musiały zostać osadzone na solidnych (to dzieło śp. p. Zdzisława Niecikowskiego) stojakach. Nie wypadało tylko jeszcze zasiedlać Pańskiej groty, skoro jeszcze trwa adwent. Trzeba to będzie szybko zrobić po ostatniej dzisiejszej, południowej Mszy św.

   W tym miejscu gorące podziękowania złożyć należy nie tylko pracującym przy tym dziele, ale również ofiarodawcom choinek, bo kilka otrzymaliśmy w prezencie - łącznie z tą największą, przywiezioną aż ze Stężycy. Natomiast te zakupione, od lat już otrzymujemy w baaardzo promocyjnej cenie. Niech Pan Bóg wynagrodzi wszystkim dobrodziejom. Szczęść Boże!