Tradycyjnie już, u progu lata odbędzie się Festyn Parafialny, tym razem po raz pierwszy w Uroczystość Bożego Ciała. Umożliwi to - po Procesji ulicami naszej dzielnicy - radosne przeżywanie tego dnia w gronie bliskich oraz wspólnoty parafialnej. 

   A zatem 31 maja od godz. 15.30 do 19.00 zapraszamy Wszystkich na plac sportowy przy ul. Wieluńskiej.

   Jak zawsze, zachęcamy do licznego włączania się w czas przygotowań. Jeśli masz pomysł na atrakcję tego dnia - zapraszamy do kontaktu pod nr tel. 606-136-099, 600-999-025. Prosimy również o potwierdzenie swojego udziału przez osoby tradycyjnie służące swoim czasem i sercem na parafialnych festynach, które i tym razem będą chciały być na stoiskach.

   Prosimy o przynoszenie do kruchty kościoła rzeczy, które potem będą dostępne na Pchlim Targu, a także książek do Antykwariatu. Mile widziane są także fanty (przedmioty nowe lub w bardzo dobrym stanie) do festynowego Konkursu oraz na Licytację. 

   Panie, prosimy o upieczenie ciast, a może i któryś z Panów zechce spróbować swoich sił w tym zadaniu? 

   Dochód ze sprzedaży wszystkich przedmiotów i smakołyków zostanie przeznaczony na potrzeby Parafialnego Zespołu „Caritas\\\\\\\\\\\\\\\", mającego pod opieką najuboższych naszych parafian. 

  Już się Pan Bóg o to zatroszczył, aby Droga Krzyżowa ulicami Małego Kacka, zainicjowana jeszcze przez ks. Krzysztofa, tym razem została zapamiętana (by nie powiedzieć „popamiętana\"...) choćby ze względu na przenikliwe zimno przepychane przez kurtki i płaszcze gwałtownym wiatrem. Nie to jednak było najistotniejsze. Przepiękne, głębokie duchowe przeżycie jakiego dostarczyli nam tym razem aktorzy amatorzy z teatru „Nazaret\", wzmocnione nabrzmiałą treścią, zilustrowaną doskonałą grą aktorską oraz umieszczenie uczestników Drogi Krzyżowej niejako w centrum obrazowanych wydarzeń, poruszyły serca wszystkich. Choćby upadki Chrystusa, które zwiastowało za każdym razem uderzenie belki o beton, czy wzruszająca scena spotkania z Matką, której straże nie dopuściły do Skazańca, albo współczująca Weronika, która poruszona cierpieniem Jezusa w milczeniu wtapia się w tłum ze skarbem obrazu Chrystusa na własnej chuście.

   Adoracja Najświętszego Sakramentu prowadzona przez zespół muzyczny z Fikakowa stała się koniecznym dopełnieniem, aby przeżyte nabożeństwo mogło wyciszyć nieco emocje, a bardziej jeszcze rozpalić miłość.

   Wdzięczni jesteśmy wszystkim organizatorom tego przeżycia: reżyserowi, aktorom, akustykom, oświetleniowcom, porządkowym, ministrantom, pani organistce, policjantom oraz Straży Miejskiej, a przede wszystkim owym wytrwałym Parafianom, których obecność - mimo niesprzyjającej aury - tworzyła obraz tłumu towarzyszącego Zbawcy. Bóg zapłać. 

 Wzorem poprzednich lat dzieci i młodzież z Ośrodka Szkolno - Wychowawczego dla Niesłyszących w Wejherowie uczestniczyli w rekolekcjach wielkopostnych w naszym kościele. Pierwsza grupa przybyła autokarem we wtorek, by od rana do godz. 13-tej przeżywać swoje spotkania z Bogiem rozpisane na różne punkty programu z podziałem na mniejsze grupy. Znalazł się również czas na sakrament pojednania i wspólną Mszę św. We czwartek były to już dwa autokary z kolejna grupą wiekową niesłyszących. Szkolnych katechetów aktywnie wspierali też nauczyciele z wejherowskiego ośrodka, za co ogromnie jesteśmy wdzięczni.  

   Kiedy we wspólnocie parafialnej pojawia się nowa twarz, zastanawiamy się: Kto to jest? Po co on do nas przyszedł? Dlatego chciałbym się przedstawić i w kilku zdaniach opowiedzieć o sobie.    

   Wczoraj zakończył się drugi już Przegląd Teatrów Amatorskich KURTYNA zorganizowany przez Stowarzyszenie Katolickie Amatorskie Centrum Kultury Mały Kack (tak brzmi jego pełna nazwa). Jego członkowie, przy wydatnym wsparciu silnej ekipy teatru NAZARET, zaaranżowali wnętrze kościoła na potrzeby tego przedsięwzięcia. Profesjonalna scena, nagłośnienie i oświetlenie, mnóstwo dodatkowych detali jak choćby ciasta, kawa czy herbata w Cafe Wieża czyli ustawionym obok kościoła dużym, ogrzewanym namiocie, Anielska Księgarnia, w której można się było zaopatrzyć w wydawnictwa katolickie (i nie tylko), garderoby dla kolejnych grup teatralnych, organizacja dla nich noclegów, wyżywienia, a wreszcie zapewnienie nagród, wyróżnień itd. Dla organizatorów - i to nie tylko zespołu technicznego - było to kilka bardzo pracowitych dni i bardzo mało godzin do spania w nocy. 

   Cieszyć mogła frekwencja (chociaż większość była chyba spoza naszej parafii). Dopisały też grupy aktorskie. W sumie zgłosiło się ich blisko trzydzieści, z których wybrano czternaście. Dwie zgłosiły rezygnację dosłownie w ostatniej chwili i trudno do końca powiedzieć z jakich przyczyn. Jednak artystyczne ekipy przybyły do nas z różnych stron Polski. Przedstawimy je poniżej, prezentując laureatów tegorocznej KURTYNY.

   Ostateczny werdykt Jury pokazał, że najwartościowszym dniem był jednak wtorek. To w tym dniu wystąpił zwycięzca - zdobywca Złotej Kurtyny i nagrody głównej w wysokości 2 tys. zł - teatr BAMBO ze Szkoły Podstawowej nr 10 w Rumi ze spektaklem Bajka o sennej nutce oraz dziewczęta z Ośrodka Szkolno - Wychowawczego w Pniewitem koło Grudziądza, prowadzonego przez Siostry Pasterki, zrzeszone w Teatrze Czarne Owieczki. Rewelacyjnie przedstawiły one sztukę pt. Pajacyk Pinokio, za co przyznano im Kurtynę Specjalną - Odkrycie Przeglądu i 1 tys. zł. Admiratorską Kurtynę i nagrodę w wysokości 1 tys. zł od prywatnego sponsora otrzymał Pilski Teatr Tańca z Piły, zrzeszający osoby niepełnosprawne. Wyróżniono ich za artystyczną wizję przełamywania barier, otwartość i kreatywność w spektaklu Samotność. Nagrodę Publiczności i 500 zł zdobyła miejscowa młodzież zrzeszona w grupie Scena Młodych Małego Kacka za prezentację sztuki Nie wszystko o mojej matce.

   Kurtynę na bis wręczono członkom znanego nam Teatru BRO za spektakl Anima. Uczniowie Grupy Teatralnej przy Gimnazjum nr 2 w Gdyni wyróżnieni zostali za spektakl Życie to krótki sen. Pozostali to: Amatorski Teatr Dzieci i Młodzieży z Żukowa (spektakl patriotyczny Gdzie wy macie Polskę?); Mała Akademia Teatralna z Pruszcza Gdańskiego (W oparach absurdu); Teatr 40 serc - podopiecznych Caritas z Rumi (Pieśń słoneczna); Grupa teatralna ze Szkoły Podstawowej nr 164 w Krakowie (Chodź...); Teatr Terapeutyczny KŁOBUCZKI z Biskupca (Za niebieskimi drzwiami) oraz Teatr MEGAPAR z Lubaczowa (Wspomnienie o Jonaszu). Indywidualnie nagrodę za Najlepszą kreację aktorską otrzymała Aleksandra Mikołajczyk z Pruszcza Gdańskiego.

   Karkołomne to przedsięwzięcie zawdzięcza swój profesjonalny przebieg i szczęśliwy finał wielu wolontariuszom, z których co najmniej kilku wzięło urlopy na czas KURTYNY. Byli też sponsorzy, darczyńcy - czy jakkolwiek chcielibyśmy ich nazwać. Jedni wspierali pieniędzmi, inni sprzętem, a jeszcze inni przynoszonymi ciastami. Wszystkim serdeczne Bóg zapłać! 

   Korzystając z tego, że kaplica dolna używana była w ostatnim czasie jedynie na spotkania dzieci przed pierwszą Komunią świętą i na spotkania modlitewne, a przecież KURTYNA tuż tuż, co oznacza, że górny kościół zostanie wyłączony z użytku sakralnego i Msze św. odprawiać będziemy w kaplicy adoracji, należałoby wreszcie zamontować tam tabernakulum, które zresztą zakupione zostało przed kilku laty. Tej pracy podjęło się kilku panów, którzy poświęcili nie tylko wieczory po pracy - jeden z nich poświęcił nawet kilka dni. Efekt jest taki, że tabernakulum zostało zgodnie z przepisami kościelnymi solidnie wmurowane w ścianę kaplicy i odpowiednio zabezpieczone, zmieniono dekorację ściany frontowej i odmalowano - niestety - jedynie prezbiterium. Na pozostałe ściany kaplicy nie starczyło po prostu czasu. I nie będzie przez najbliższy czas, ze względu na przeniesienie wieczornych Mszy św. w czasie adwentowym właśnie do tej kaplicy. Miejmy nadzieję, że wiosna będzie czasem odpowiednim na dokończenie remontu w tym miejscu... 

   Dzięki Bogu mamy w naszej świątyni ogrzewanie podłogowe, ale jakoś ostatnio jakby nie spełniające pokładanych w nim oczekiwań. Trudno pozbyć się wrażenia, że w poprzednich latach spisywało się ono trochę lepiej... A przecież w tak zwanym międzyczasie dokonano już kilku przeróbek i usprawnień instalacji grzewczej. Powstał już pomysł zakupu nowego kotła gazowego o większej mocy, aby odczucie ciepła w trakcie nabożeństw było wyraźniejsze. Podjęto nawet rozmowy z jedną z firm handlujących tego typu sprzętem, ale uprzejmy pan sprzedawca poradził, by najpierw zasięgnąć opinii fachowca, którego poleca i w najbliższym czasie skieruje go do nas. Tak też się stało. Trafił zaś on do nas akurat w dniu przeprowadzania konserwacji obu kotłów zainstalowanych w kotłowni naszego kościoła. Odbyła się więc swoista konsultacja dwóch fachowców, z których jeden był pomysłodawcą i realizatorem usprawnień istniejącego systemu grzewczego, drugi zaś fachowcem przysłanym przez dużą firmę ogólnopolską. Obaj stwierdzili jednak, że wymiana kotła to wydane niepotrzebnie pieniądze. Należy raczej pomyśleć o zastosowaniu jednego (lub kilku) rozwiązań technicznych, których - oczywiście - nie sposób w niniejszym przedstawieniu opisać. Jedno z nich zostało wdrożone jeszcze przed odpustem parafialnym. Trzeba jednak przyznać, że po dorocznym wyczyszczeniu kotła oraz zmianie niektórych ustawień regulacyjnych systemu, już po kilku dniach dało się odczuć zupełnie inne doznanie ciepła i do tego kocioł wykazywał się stabilnością temperatury i mocy grzewczej. Co prawda jeszcze nie ma mrozów, ale rekolekcje chcieliśmy przeżyć komfortowo, nie mówiąc o czekającym nas wydarzeniu kulturalnym KURTYNA. Tymczasem w minioną niedzielę, właśnie na rozpoczęcie rekolekcji, diabeł zamieszał ogonem i... ogrzewanie znów przestało działać. Tym razem woda wyciekała z samego kotła gazowego. Wezwani fachowcy orzekli przeciek w komorze spalania. Teoretycznie można było próbować powstałą dziurę zalutować, ale podjęta próba pokazała, że to nie jedna dziura... Pozostawało albo kupić nowy kocioł, albo poszukać samej komory spalania. Jeszcze w poniedziałek udało się znaleźć taką komorę w magazynie centralnym w Warszawie, ale dostarczenie jej do Gdyni to kwestia dwóch, trzech dni. A przecież chcieliśmy komfortowo przeżywać rekolekcje... Nie pozostało nic innego jak odbiór osobisty. Dzięki temu we wtorek około godziny 16.00 kocioł znów zaczął pracować. Miejmy nadzieję, że teraz już bezawaryjnie. 

   Pisaliśmy już o przedsięwzięciu, któremu na imię salka ministrancka i o ustawionych tam meblach. Brakowało jedynie dużych szaf na komże i kołnierze ministranckie oraz alby dla lektorów. To już poważniejsze wyzwanie, bo tu potrzebne było dokładne zwymiarowanie ściany, na której ów mebel miał stanąć i poprosić o pomoc sprawdzonych już niejednokrotnie stolarzy. Z uwagi na napięty harmonogram ich prac trudno było się spodziewać, że praca ta zostanie wykonana szybko, a tu mieliśmy do czynienia z tempem ekspresowym: od pobraniu pomiarów minęło zaledwie kilka dni i stawiła się ekipa fachowców, którzy w ciągu kilku godzin zmontowali i ustawili szafy. Pozostaje jedynie montaż parapetów z tej samej płyty, ale to już pewnie po KURTYNIE. 

   Trwają intensywne przygotowania to tegorocznej KURTYNY. Już w przyszłą niedzielę rozpoczną się zmagania artystów amatorów z całej Polski. W tym roku do ścisłego finału Kapituła Przeglądu zaprosiła 14 grup. Oznacza to, że w sumie będziemy gościć ponad 200 artystów, którzy przeniosą nas ponownie w świat sztuki, wyobraźni i refleksji. Oprócz nagrody głównej i nagród w poszczególnych kategoriach w tym roku każdy z widzów będzie mógł zagłosować na nagrodę publiczności. Przed spektaklami wolontariusze będą wręczać gościom kupony konkursowe. W przerwach pomiędzy spektaklami zapraszamy wszystkich do kawiarenki teatralnej, która powstanie pomiędzy budynkiem kościoła a dzwonnicą. Będzie to hala namiotowa o powierzchni 100 m2, w której dostępne będą ciasta oraz kawa i herbata. Szczegóły znajdziemy również w specjalnie wydanym Kurierze Teatralnym dostępnym już w przyszłym tygodniu. Do udziału w Przeglądzie zapraszamy również wszystkich miłośników Klubu Filmowego bo i dla nich będzie to niezapomniane przeżycie.  

   Przed tygodniem już dziękowaliśmy panom, którzy osiem dni temu przy pomocy ciężkiego sprzętu zajęli się rozbiórką starego, betonowego płotu przy plebanii. Pozostała jeszcze część starego płotu od strony południowej przy ul. Halickiej musi póki co pozostać, bo tam przewidziane są miejsca parkingowe dla osób niepełnosprawnych przy - mającym powstać przy plebanii - Katolickim Amatorskim Centrum Kultury. Nie ma więc sensu ustawianie tam płotu, który i tak trzeba by później demontować. Natomiast skutkiem bezpośrednim postawienia płotu jest konieczność naprawienia fragmentu chodnika na odcinku mniej więcej od furtki do bramy wjazdowej. Stary płot na tyle skutecznie skupiał na sobie uwagę, że poniekąd zasłaniał wybrzuszony i wąski chodnik. Jeśli pogoda na to pozwoli, zajmiemy się tym w najbliższych dniach.