Przyzwyczailiśmy się szukać w kąciku "Aktualności" spraw związanych z działaniem materialnej strony naszej wspólnoty. Tym razem sięgnijmy jednak do kwestii typowo duchowej. Chodzi mianowicie o Straż Honorową Najświętszego Sakramentu.
   Samo jej powstanie było wielką radością i nie mam co do tego wątpliwości, że jest też wielką pomocą w realizacji przedsięwzięć zarówno materialnych jak i duchowych w naszej parafii. To na kolanach bowiem wypraszane zostają łaski potrzebne naszej wspólnocie. Wiąże się jednak z tym kilka problemów.
   Jednym z nich jest słaba komunikacja między członkami drugiej drużyny. (Dla przypomnienia: na razie istnieją dwie - po dwanaście osób w każdej.) Zdarzają się w związku z tym sytuacje, że na pierwszoczwartkowe adoracje przychodzi albo osiem osób na jedną godzinę, albo jedna czy dwie osoby adorują Pana Jezusa przez dwie lub trzy godziny, oczekując na "zmianę". W założeniach też było powstanie kolejnych drużyn, rekrutujących się z dzieci czy młodzieży oraz osób dorosłych, ale czynnych zawodowo. Do tego na razie nie doszło.
   A szkoda, bo czas spędzony w nabożnej ciszy, sam na sam z naszym Panem, odciska niesamowite piętno na duszy zabieganego człowieka. Apelujemy więc o chętne włączanie się do tej formacji.
   Kolejnym problemem jest mała frekwencja na comiesięcznych spotkaniach formacyjnych. Owszem, prawdą jest, że we czwartki nie mieliśmy się gdzie podziać ze względu na zajęcia dla młodzieży przygotowującej się do bierzmowania, ale tworzy się już (dawno oczekiwana) kawiarenka, w której w miniony czwartek odbyło się pierwsze spotkanie Straży Honorowej.
   Dzisiejsze czasy takimi są właśnie, że z Bogiem wiele trzeba przebywać, aby doznać umocnienia. Ciągła nagonka na Kościół i przedstawianie jego pasterzy w jak najgorszym świetle, może zachwiać podstawami wiary najwierniejszego katolika. Dlatego korzystajmy z Bożego zaproszenia, przychodźmy na adorację codzienną - zawsze pół godziny przed wieczorną Mszą św., a jeśli poczujemy głos przynaglenia, włączmy się odważnie do tej grupy, której zadaniem jest uwielbianie Chrystusa Eucharystycznego. Pan Bóg nie pozostawi tego bez odpłaty, a my sami odczujemy lekkość i błogość mimo największych trudności.