Chrystus Pan okazał nam swoją miłość nie tylko poprzez gesty miłosierdzia, dokonane wobec współczesnych sobie. Nie tylko poprzez okrutną mękę i śmierć na krzyżu. Jakże istotną była obietnica: Oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni - aż do skończenia świata. (Mt 28,20) Swoją drogą ciekawym jest tu użycie czasu teraźniejszego jestem, co z jednej strony wskazywać ma prawdopodobnie na boskość Autora tych słów, a po wtóre na Jego niezmiennność: nie musicie czekać przez czas bliżej nieokreślony - Ja jestem i tak będzie do końca świata, niezależnie od waszej miłości, pragnienia, wierności czy stylu życia... Ja zawsze jestem - DLA każdego i każdej z WAS.

   Ten dar przeobfity nie został jednak doceniony. Nie tylko w naszych czasach. Już św. Franciszek płakał przecież i wołał: Miłość nie jest kochana! Miłość nie jest miłowana! Jakże bardzo musi boleć miłość odrzucona, miłość wzgardzona... A tego przecież doznaje i dziś nasz Odkupiciel. Msze św., nabożeństwa eucharystyczne, wystawienia Najświętszego Sakramentu... kogo dziś poruszają? Kto dziś jeszcze przyklęka przed Chrystusem śpieszącym do chorego? Wirówka czasu zasysa nas do materialnego leja, nie pozwalając spojrzeć w niebo... nie dając możliwości skrzyżowania wzroku z Miłością samą... Czeka więc cierpliwy Jezus na nasz wiek emerytalny, w którym zamiast radosnych i pełnych miłości uniesień spodziewać się może raczej utyskiwań na stan zdrowia czy zroszonych łzami próśb o nawrócenie kogoś bliskiego.

   Muzułmanie powiadają: Nie przyszedł Mahomet do góry - przyszła góra do Mahometa. Uroczystość Bożego Ciała jest Bożym przypomnieniem dla każdego z nas, że On jest i wciąż kocha - warto Go odwiedzać, zaprzyjaźnić się tak naprawdę, nie tylko z nakazu, prośby, czy propozycji kierowanej słowem ogłoszeń parafialnych.