Dziękuję siostrom Służebniczkom z Oksywia, Dominikankom i Serafitkom z Orłowa za piękny czas Bożych Rekolekcji spędzony w ich domach. Dziękuję za życzliwość wielu kapłanom ale szczególnie ks. Zenonowi.   Nie sposób nie wspomnieć - w roku świętego Józefa - o tym właśnie, który stracił głowę. Znalazł się sponsor, który zafundował figurę świętego Józefa z Dzieciątkiem Jezus, aby mogła nawiedzać domy parafian w Strzelczyskach. Jeżeli kapłan nie może odwiedzać parafian po kolędzie, niech to czyni ten święty Patron rodzin. Niestety, podczas transportu figura wypadła z samochodu doznając uszkodzeń. Dosłownie: Józef wraz z Jezusem „stracili głowy\\\". Jednak wkrótce udało się naprawić i całkiem ładnie wyszło, a ze skrzynki, w której dla bezpieczeństwa figurka miała być przewieziona na Ukrainę, stolarzowi wyszła całkiem ładna kapliczka. Właśnie miesiąc temu, 1 lutego, miało miejsce w kackowym kościele jej poświęcenie, za co dziękuję Bogu i wszystkim, którzy wsparli mnie (szczególnie Domowy Kościół) w jakikolwiek sposób. Bóg zapłać.

   Św. Józef już od 7 lutego wędruje od drzwi do drzwi, przynosząc łaski i Boże błogosławieństwo. Wierni tylko otrzymują książeczki z modlitwami i sami przekazują sobie świętego Józefa. I właśnie On ma być „bohaterem\\\" tegorocznych rekolekcji wielkopostnych, które rozpoczynamy w czwartą niedzielę Wielkiego Postu, 14 marca, by zakończyć oddaniem rodzin opiece świętego Józefa w Jego uroczystość 19 marca. Zatem ośmielam się prosić o modlitwę i duchowe ofiary w intencji obfitych owoców rekolekcji.

   Dzięki materialnemu wsparciu możemy kontynuować remont plebanii, jak również ratować zabytkowy drewniany kościół w Radenicach, gdzie niewielka wspólnota parafian zebrała niemałą kwotę na remont kościoła. Właśnie wczoraj pojechaliśmy ok. 100 km na południe, by zakupić potrzebne drewno. Bóg zapłać!

   Trochę tu doświadczyłem ukraińskiej zimy, gdy nie mogłem dojechać w niedzielę do wszystkich kościołów, a ks. Andrzej wrócił z rekolekcji z trzydniowym opóźnieniem. W środę Popielcową w sąsiedniej parafii odbył się pogrzeb ojca siostry zakonnej i miałem okazję, by pierwszy raz otrzymać popiół z rąk ks. Biskupa. A poza tym tutaj parafianie codziennie, przez cały Wielki Post, prowadzą Drogę Krzyżową, w której uczestniczy kilkadziesiąt osób. A niedzielę w każdym kościele mały „maraton\": Droga Krzyżowa, Msza św. z kazaniem i Gorzkie Żale, których melodii się raczej nie nauczę, bo w każdym kościele są inne. To wszystko ok. 2 godzin w nieogrzewanym kościele. Ale nikt nie ucieka. Poruszony jestem, gdy śpiewają teksty na zmianę: raz kobiety, raz mężczyźni.