Praktyka ta w Kościele była przez całe wieki rozwinięta mniej lub bardziej, a duży renesans synodu nastąpił po Soborze Watykańskim II. Do tego właśnie odniósł się papież Franciszek, zachęcając najpierw do modlitwy, bo to podczas niej i w niej - jak wiemy z Dziejów Apostolskich - Duch działa i przemawia. Wskazał on również na element jedności. To wszystko ma być w duchu jedności, a nie nękających świat i Kościół podziałów. Ten synod ma mieć charakter powszechny. Jeśli zabraknie w nim prawdziwego uczestnictwa całego ludu Bożego, mówienie o wspólnocie może pozostać tylko pobożnym życzeniem - podkreślił papież. Starał się również uczulić na pewne kwestie, które mogą storpedować synod. Pierwsza z nich to formalizm. W skrócie - chodzi o to, żeby synodu nie tworzyli tylko księża. Druga - to intelektualizm. W synodzie nie chodzi o to, by skupiać się na oderwanych od rzeczywistości, jałowych dyskusjach, które nawet nie dotykają świętego Ludu Bożego. I wreszcie trzecia kwestia, która może zatruć synod, to niechęć do jakichkolwiek nowości i zmian w imię tego, że zawsze się tak robiło.

   Ten synod ma być zdecydowanie inny przede wszystkim dlatego, że daje on prawo głosu wszystkim świeckim. I to w znaczeniu dosłownym: wszystkim. Każdy ma prawo być wysłuchanym. Nie tylko ten, który regularnie uczestniczy w nabożeństwach organizowanych w kościołach, ale również i ten, który - z różnych przyczyn - nie uczestniczy już w życiu Kościoła, wyalienował się. Może, a nawet powinien podzielić się swoimi wątpliwościami, powiedzieć, co zniechęciło go do trwania we wspólnocie wierzących, a ostatecznie zepchnęło z drogi prowadzącej ku zbawieniu.

   Myliłby się jednak ten, kto uważa, że teraz można będzie przeprofilować Kościół, urządzić go na modłę aktywnych korporacji albo stowarzyszeń, w których walne zgromadzenie może dokonać zmian w swoim statucie. Wiemy przecież, że kamieniem węgielnym TEJ Wspólnoty jest sam Chrystus Jezus, a nawet On mówił, że nie przyszedł po to, by zmienić Prawo, lecz by je wypełnić. I właśnie nad tym mamy się zastanowić: Jak najlepiej wypełnić Boże Prawo. Co jest nie tak w obecnym przekazie Ewangelii, że ludzie odwracają się od tego, co może zapewnić fortunę i to na całą wieczność? W żadnym wypadku synod nie będzie więc rodzajem parlamentu, który poprzez większościowe głosowanie mógłby wywracać utrwalony przez Boga porządek. Na to akurat wyraźnie wskazuje papież, jako przestrogę ukazując synod niemiecki, gdzie pojawiły się postulaty zupełnie sprzeczne z nauczaniem Chrystusa Pana, jak choćby błogosławienie związków jednopłciowych, czy kwestia eutanazji.

   Jak więc powinno to wyglądać w praktyce? W każdej parafii mają powstać zespoły synodalne, składające się nie tylko z przedstawicieli działających w niej wspólnot, ale otwarte - dosłownie - na każdego, kto chciałby podjąć trud zgłębiania treści Bożej, kierowanej na dzisiejsze czasy przez Ducha Świętego.

    Dlatego w naszej wspólnocie, na spotkaniu Rady Duszpasterskiej ustalono, że z każdej działającej wśród nas grupy duszpasterskiej, należy wyznaczyć jedną osobę, nie będącą jednak członkiem już działającego gremium dorad-czego, jakim jest właśnie Rada Duszpasterska, a ponadto otworzyć się na tych (również obrażonych na Kościół czy Pana Boga), którzy mają jakiś pomysł na zwrócenie ludzi Panu Bogu i ukazania tegoż Boga wszystkim w sposób dla nich atrakcyjny.    Do maja winno się odbyć pięć spotkań. Pierwsze jeszcze w tym miesiącu. Osobami odpowiedzialnymi za prace parafialnego zespołu synodalnego zostali małżonkowie Iwona i Igor Gielniak. To oni ostatecznie przedstawią owoce prac naszej grupy na forum dekanalnym, które poprzez szczebel diecezjalny trafić mają w końcu do Watykanu. Termin pierwszego spotkania podamy niebawem, ale zaproszeni niech czują się wszyscy.