Przed trzydziestu laty papież Jan Paweł II ustanowił Światowy Dzień Cho-rego, który przypadać miał zawsze we wspomnienie Matki Bożej z Lourdes, czyli 11 lutego.
   Prawdopodobnie każdy z nas ma doświadczenie choroby - zwykle krótkotrwałej, trwającej kilka dni. Potem wracamy do zdrowia. Dlatego mówiąc o chorych, mamy na myśli tych, którzy doznają nieustępliwego cierpienia, bez nadziei na powrót do zdrowia. To może rodzić pytania o sens takiej egzystencji. Tak jest obecnie. Kiedyś ludzie doskonale rozumieli, że cierpienie jest udziałem w Chrystusowym krzyżu, a to oznacza bliskość z cierpiącym Panem. To jasne, że niewiele osób jest w stanie prosić dobrowolnie o udział w tym krzyżu, ale gdy już to nastąpi - dla człowieka wierzącego - staje się to wyróżnieniem. Wyjaśnia to mentalność niegdysiejszych zakonników, którzy z radością witali w swoim klasztorze choćby jednego chorego brata, zgodnie z przekonaniem, że tam, gdzie cierpienie i krzyż, tam też Chrystus.
   Czy cierpienie rzeczywiście może przybliżyć do naszego Pana? Wiemy, że Pan Jezus był Sługą Pokornym, a cierpienie tak skutecznie uzbraja w pokorę... Okazuje się bowiem, że współczesna medycyna nie jest wcale tak doskonała jak sądziliśmy, że lekarze - mimo wielkiego zaangażowania - nie są w stanie postawić jednoznacznej diagnozy, a lekarstwa nie działają tak rewelacyjnie, jak można by wnioskować z prezentowanych reklam... Wtedy pozostaje już tylko upokorzenie się przed Bogiem i wołanie o siły do zniesienia tego doświadczenia, albo... nakłonienie ucha w stronę szatana, doradzającego samounicestwienie.
   Niezależnie od tego, w jakim stanie zdrowia dziś jesteśmy, musimy mieć świadomość, że szlachetne zdrowie nie ma obowiązku trwania przy tych, którzy o nie dbają. Choroby dosięgają wszystkich i nie są to żarty. Dlatego właśnie winniśmy z miłością pochylać się nad dotkniętymi boleścią i służyć im - również w modlitwie. Przede wszystkim jednak, prosząc Boga o zdrowie, bądźmy gotowi na ten rodzaj utrapienia, który z miłością przyjął na siebie nasz Pan. Jedynie cierpienie bez Niego jest bezsensowne.