W czwartkowy wieczór, po Ostatniej Wieczerzy, gdy już Pan Jezus znalazł się z uczniami w Ogrodzie Oliwnym, przyszło Mu napominać uczniów: Jednej godziny nie mogliście czuwać ze Mną? Czuwajcie i módlcie się, abyście nie ulegli pokusie. Teoretycznie jedna godzina to drobiazg. Standardowy film trwa około półtorej godziny i zwykle nie odczuwamy nudy, ale gdy spowiednik nałoży na nas kwadrans adoracji Najświętszego Sakramentu, to - bywa - że już po kilku minutach szukamy sposobu ożywienia tego czasu...

   Fakt, że dobra modlitwa sama w sobie jest łaską od Boga, ale przecież łaska wymaga współpracy, współdziałania z jej Dawcą! Jak możemy sobie pomóc w tej pięknej, pełnej uwielbienia i bezinteresowności modlitwie? 

   Przede wszystkim należy sobie uświadomić, że jest to czas, który poświęca nam Pan. Właśnie tak: On, Król łaskawie godzi się na audiencję... To pomoże stanąć przed Nim w postawie pokory. Po wtóre: dobrze jest wyobrazić sobie, że dostąpiliśmy łaski spotkania miłości. To taki rodzaj randki z Panem Bogiem. Pewnie nie trzeba by specjalnie uruchamiać wyobraźni, by zaaranżować ten czas z ukochaną osobą... Bóg zaś jest kimś o wiele bardziej godnym miłości niż ktokolwiek z ludzi. Tu wypada najpierw milczeć i słuchać. On przecież ma nam tak wiele do powiedzenia! Warto też pamiętać, by podczas adoracji było jak najwięcej elementów zupełnie bezinteresownego uwielbiania Boga. Czasem są to proste westchnienia, kiedy indziej zaś konkretne słowa wprost z serca. Można też posiłkować się Pismem św. czy odmawiać różaniec, ale trwać.