Pielgrzymowanie | 2011-05-29 |
Pielgrzymowanie ma swoją długą historię. Jak wiemy już w StarymTestamencie każdy Żyd był zobowiązany trzy razy w roku pielgrzymować do świętego miasta Jerozolimy, by oddać cześć Bogu Jahwe. Wartość pielgrzymowania uznawana jest też w innych religiach. Co jednak powinno charakteryzować ten rodzaj praktyki pobożnej? Warto o tym pomyśleć w perspektywie mającej wyruszyć już w najbliższą sobotę pielgrzymki do Wejherowa. Przede wszystkim pielgrzymka jest manifestacją wiary. Chodzi o to, aby niewątpliwy trud pielgrzymi łączył się z wyraźnym świadectwem. Dlatego na pielgrzymce nie może zabraknąć śpiewów nabożnych, modlitwy różańcowej, litanijnej, rozważania Drogi Krzyżowej, czy konferencji ascetycznej. Cały czas pielgrzymowania staje się w ten sposób czasem modlitwy i bardzo wyraźnie uświadamia każdemu jego przemijalność. Jeśli pielgrzymka ma być świadectwem pociągającym innych do Boga to nie może być smutnym pielgrzymowaniem. W czasie pielgrzymki musi być też przewidziany tzw. czas dla brata i siostry, trzeba sięgnąć do śpiewów radosnych, powiedzieć coś wesołego, uśmiechnąć się do idących obok.
Niezależnie od tego pielgrzymka musi jednak zachować charakter pokutny. Każdy pielgrzym winien jakiś rodzaj umartwienia ofiarować Bogu jako przebłaganie za grzechy własne i innych oraz dodatkowy dar niesiony do sanktuarium. Nie może więc być absolutnie mowy o paleniu papierosów, czy spożywaniu alkoholu. Dla niektórych odmówienie sobie papierosa może być naprawdę wielką ofiarą.
Wreszcie pielgrzymowanie polega na tworzeniu jedności, a więc maszerowaniu w zwartej grupie, podporządkowaniu się osobom odpowiedzialnym za pielgrzymkę, włączaniu się w rytm modlitw, śpiewów, rozważań. Najważniejszy ma tu być Bóg, który prowadzi i jednoczy wszystkich w miłości.
Oby udało się to naszym tegorocznym pielgrzymom i oby owych świadków wiary radosnej było jak najwięcej. | |
20 kwietnia 2024
