Wczoraj po południu odbył się pierwszy w tym roku ślub w naszym kościele. Dwoje młodych, wielce urodziwych ludzi wstąpiło w związek małżeński. Ogrom gości, życzliwości, prezenty i kwiaty, piękna pogoda i nadzieja: to, co żywią w sobie, co ośmielili się nazwać miłością, wspierać ich będzie w niełatwym marszu przez życie, by w efekcie osiągnąć to, co najważniejsze - szczęście wieczne.

   W kolejną sobotę nasz ks. Darek, jeszcze przez kilka dni diakon, stanie przed decyzją wiążącą go nie tylko na doczesność, ale i wieczność całą. Ci bowiem, którzy w posłuszeństwie Chrystusowi Panu wybierają drogę pójścia za Nim, uzyskują status kapłana, którym nie przestaną być in aeternum - na wieki.
   W jednym i drugim wypadku decyzje to bardzo odpowiedzialne, a jednocześnie rozbłyskujące nadzieją. To przecież młodzi ludzie, którzy to, co najle-psze: młodość swoją, życie swoje Bogu ofiarują. Obietnica wsparcia z Jego strony - pewna, oczekiwania ludzi - ogromne. Życzmy im silnej wiary.