Rozpoczęliśmy czas wielkopostny. Nazywamy go tradycyjnie czasem nawrócenia i pokuty - choć niekiedy bardzo trzeba wytężyć wzrok, aby jakiekolwiek owoce nawrócenia - nawet we własnym życiu - odnaleźć. Cóż więc robić, aby życie nasze odmienić na lepsze? - Dla innych.

   Wracając do nauczania Sł. Bożego Jana Pawła II powinniśmy rozpocząć od stawiania sobie wysokich wymagań. W kontekście Wielkiego Postu muszą to więc być poważne zobowiązania, umartwienia czy wyrzeczenia - takie, które rzeczywiście będą nas wiele kosztowały. Nie ceni się tego, co tanie i nie przywiązuje się wagi do tego, co zbyt łatwo przyszło. Stąd najistotniejszy cel, jaki winniśmy sobie wytyczyć na czas Wielkiego Postu to... świętość. Ależ tak! Trzeba wysoko mierzyć! Boć to najbardziej naturalne dla człowieka: Świętymi bądźcie, bo Ja jestem święty - Pan,Bóg wasz. (Kpł 19,2) A człowiek przecież stworzony został na Jego obraz i podobieństwo. Dążenie do świętości jest tym, czego Bóg od nas oczekuje.

   Jak zostać świętym? Rzadko kiedy osiąga się ją przez niezwykłe, heroiczne czyny. Najpewniejsza do niej droga wiedzie przez codzienną wierność swoim obowiązkom. Starajmy się więc je wypełniać jak najdoskonalej - dla Boga.