Nazwa „Kościół" ma swoje źródła w hebrajskim słowie kahal i jego greckim odpowiedniku - ekklesia. Oznaczają one wspólnotę zwołanych. Wszyscy, którzy zostali ochrzczeni i wierzą w Boga, są zwołani przez Niego do wyjątkowej wspólnoty - Mistycznego Ciała Chrystusa. Jego Głową jest, jak pisał Święty Paweł, sam Chrystus, który, łącząc się z ludźmi w sakramencie Eucharystii, czyni z nich części swojego Ciała.

            W tekście nicejsko-konstantynopolitańskiego wyznania wiary znajduje sięstwierdzenie, że Kościół jest: jeden, święty, powszechny i apostolski. Jak właściwie rozumieć te jego cechy?

1. Jeden - podobnie jak jeden jest Chrystus, tak też może istnieć tylko jedno jedyne Jego Ciało, a więc i jeden jedyny prawdziwy Kościół, którego członkowie łączą się w Ciele Chrystusa. Do tego jednego, prawdziwego Kościoła Chrystusa zaliczają się wszyscy ochrzczeni w imię Trójcy Świętej, a więc i chrześcijanie niebędący katolikami (prawosławni, protestanci).   

2. Święty - Kościół został założony przez Chrystusa, który jako prawdziwy Bóg jest święty. Działa On nadal w Kościele, poprzez sakramenty udzielając wiernym duchowych mocy, które pomagają im w walce z grzechem i w drodze do stanu nieba.     

3. Powszechny - Bóg kocha każdego człowieka, każdemu chce pomagać w drodze do stanu nieba, a więc pragnie, aby każdy należał do Jego Kościoła. Nikomu, kto szczerze pragnie przyjęcia chrztu świętego i potwierdza to swoim postępowaniem, nie można zatem odmówić prawa do należenia do Kościoła z powodu płci, koloru skóry, narodowości, wcześniejszego postępowania, ubóstwa i innych kryteriów.

4. Apostolski - Kościół Chrystusa na ziemi istnieje nieprzerwanie od czasów działalności Świętego Piotra i innych Apostołów. Jest to gwarancja tego, że współcześni kapłani udzielają sakramentów tą samą mocą Chrystusa, którą otrzymali Apostołowie, a którą następnie przekazywały sobie poprzez święcenia kapłańskie kolejne pokolenia.