Procesja z darami nie jest koniecznym punktem Mszy Świętej. Przeprowadza się ją zazwyczaj podczas sprawowania najbardziej uroczystych Eucharystii. Wraz z tzw. przygotowaniem ołtarza następuje ona zaraz po zakończeniu modlitwy wiernych i otwiera Liturgię Eucharystyczną podczas Mszy Świętej. Polega ona na podejściu do kapłana sprawującego Eucharystię ustawionych w procesji wiernych, którzy przekazują mu chleb i wino potrzebne do przeistoczenia w Ciało i Krew Chrystusa oraz  według uznania  także inne dary przeznaczone na potrzeby ubogich lub kościoła. Chleb i wino umieszcza się na ołtarzu, a pozostałe dary w odpowiednim miejscu obok stołu eucharystycznego. Procesji z darami może towarzyszyć odczytywanie krótkiego komentarza wyjaśniającego wszystkim zebranym na Mszy Świętej, co i w jakim celu zostaje przyniesione pośród darów. Jeśli nie ma komentarza lub po jego zakończenia wykonuje się odpowiednią pieśń. Wierni nie uczestniczący bezpośrednio w niesieniu darów zachowują w tym czasie postawę siedzącą!

   W pierwszych wiekach istnienia chrześcijaństwa wierni przynosili na Eucharystię wypieczone przez siebie chleby i wyprodukowane przez siebie wino, a po Liturgii Słowa przekazywali je kapłanowi, aby zostały przeistoczone w Ciało i Krew Chrystusa. Chociaż dzisiaj wierni tak jak dawniej składają już chleba i wina przeznaczonych do liturgii ze swoich własnych darów, obrzęd przyniesienia ich do ołtarza zachowuje swoją wymowę i duchowe znaczenie. Kiedy wierni przynoszą do ołtarza dary ofiarne (choćby tylko przez swoich reprezentantów) wyrażają w sposób symboliczny gotowość do złożenia ofiary z samych siebie. Warto zatem w tym momencie Mszy Świętej uświadomić sobie, że wszystko co posiadamy pochodzi i jest darem od Boga, nawet my sami i nasze życie. Dary chleba i wina wyrażają nas, naszą codzienność i nasze świętowanie, nasze smutki i radości, jednym słowem wszystko to co nas stanowi  całe nasze życie.