Rodzina, rodzina, rodzina, ach - rodzina!
   Rodzina nie cieszy cię,
   lecz kiedy jej ni ma - samotnyś jak pies!
Tak - zdaje się - brzmiał refren dawno temu słyszanej piosenki w jakimś telewizyjnym kabarecie. No właśnie - ilu ludzi samotnie, w oderwaniu od rodziny, dawnej rodziny, byłej rodziny, byłej żony, niby-męża... przeżywać będzie nadchodzące, radosne dni? Zresztą, może nawet nie jest istotna statystyka, aleodpowiedź na pytanie, dlaczego w ogóle tacy ludzie są?

Mówiąc "wigilia" zwykle mamy na myśli dzień poprzedzający Boże Narodzenie (choć termin ten ma szersze znaczenie). Na wiele sposobów przygotowujemy się do tego dnia ze szczególnym uwzględnieniem wieczoru.

Gdy w ubiegłym roku ks. Łukasz zabrał grupę młodzieży przygotowującej się do bierzmowania na tak zwane dni skupienia do Wejherowa, dokładnie w czasie adwentowym, na eucharystyczne zgromadzenie w sobotę wybrał duży kościół (w odróżnieniu od konwiktorskiego, połączonego z miejscem stacjonowania grupy). Godzina celebracji też była jak najbardziej odpowiednia na czas adwentowy - Msza św. roratnia, czyli w warunkach wejherowskich... godzina 6.00. Zawsze tak się tam odbywały roraty.

Czy ktoś z nas zadał sobie kiedykolwiek pytanie, ile razy w ciągu "swojego żywota" pracę swą wykonywał budzik? Ile razy wyrywał mnie ze snu zapraszając do podjęcia codziennych obowiązków? Otwierał bramę dnia, w której świetle ukazywał się wielki znak zapytania: Co mnie dziś czeka?

Doskonale znamy tę atmosferę z lat młodości, z dzieciństwa: zapowiedź odpustu, wiążące się z tym rekolekcje, w których uczestniczyły tłumy. Byli tam bowiem nie tylko dorośli, dość sztucznie - choć zgodnie z ówczesnym trendem duszpasterskim - dzieleni na stany: nauka dla kobiet, nauka dla mężczyzn, spotykali się ojcowie, osobno przychodziły matki, no i obowiązkowo dzieci oraz młodzież. No, cóż? Miło powspominać. Gdybyśmy jeszcze dziś chcieli dzielić na takie grupy, to byłyby one bardzo nieliczne... Tak zaś, choć trochę znalazło się słuchaczy, gotowych poświęcić kilka poranków czy wieczorów na osobistą refleksję nad tym, co najważniejsze.

Dobrze wiemy jak to jest: wystarczy, że mama wejdzie do pokoju syna i starając się nie urazić ambicji własnego dziecka, da wyraźnie do zrozumienia, że na ostateczne porządki czas właśnie mija... Nawet jeśli to prawda (albo zwłaszcza wtedy) rodzi się wewnętrzny opór: Mój pokój. Ja tu mieszkam - mi to nie przeszkadza. A poza tym... mam czas. Tylko ktoś bardzo tolerancyjnie (a więc głupio) myślący przyznałby owemu młodzieńcowi rację. Bałagan nigdy nie ułatwia życia - wydłuża czas kolejno podejmowanych operacji, a w związku z tym rodzi nerwowość oraz odzwyczaja od systematyczności i obowiązkowości.

W niedzielnym wyznaniu wiary przyznajemy się z dumą do Chrystusa, o którym mówimy, że to "Bóg z Boga, Światłość ze Światłości, Bóg prawdziwy z Boga prawdziwego". To sformułowanie, zgodnie z zasadami logiki, pomaga w tworzeniu podobnej, w znaczeniu przyczynowo - skutkowym tezy: "Święci ze świętych" albo "Święci rodzą świętych".

Z tym określeniem spotykamy się bardzo często i nie należy ono do nowych. Posługiwali się nim chętnie komuniści, gdyż był to dla nich bezpieczny wytrych zakazanego słowa - Bóg. Tak więc Matka Natura "stworzyła", "obdarowała", "wyposażyła" itd. Tu jakoś nie było sprzeczności ideologicznych...

Mój dziadek miał szczęście - wrócił cało z frontu I wojny światowej. Wszechobecna śmierć stała się  dla niego paradoksalnie najlepszą nauczycielką życia. Był mądrym człowiekiem i choć nie ma go wśród żyjących niemal od pół wieku, mądrość jego życia przydaje się wnukom do dziś. W czymś jednak pomylił się zasadniczo. Znając bowiem żołnierzy niemieckich z I wojny, gdy wybuchła druga, uspokajał przed "rycerskim" Wehrmachtem... Zderzenie z rzeczywistością roku 1939 przeraziło go. Nie znał "takich" Niemców. Wystarczyło zaledwie 20 lat, jedno pokolenie, aby ludzi przeobrazić w zwierzęta!

Od zakończenia wakacji upłynął już ponad miesiąc. W tym czasie niektórzy zdążyli już zapomnieć na czym ich wypoczynek miał polegać. Niektórzy w ogóle nie wypoczęli, bo czas urlopu zmuszeni byli przeznaczyć na remontowanie domu, mieszkania czy też poszukiwanie dodatkowych źródeł zarobkowania.