Alba (łac. vestis alba - biała szata) jest wykonaną z białego płótna, sięgającą do kostek, szatą liturgiczną o długich, dość szerokich rękawach. Pierwotnie sporządzana była wyłącznie z lnu, współcześnie szyje się ją również z innych tkanin szlachetnych. Zakładana jest przez kapłanów (pod zewnętrzną, kolorową szatę zwaną ornatem) oraz innych, upoważnionych do tego, posługujących podczas sprawowania Mszy Świętych i celebracji liturgicznych. Wywodzi się ona ze starożytnej tuniki, jaka była noszona w czasach Chrystusa. Ma to wymiar symboliczny. Jako element stroju kapłana alba ma zakrywać wszystko, co ludzkie, aby w osobie sprawującego liturgię łatwiej można było dostrzec obecność Pana Jezusa. Biel alby jest również symbolem czystości duszy będącej w stanie łaski uświęcającej, zdobytej przez krew Baranka Bożego - Chrystusa  (Ap 7,14). Z tego powodu alby w ostatnim czasie stają się także strojem dzieci podczas Mszy Świętej, na której przyjmują Pierwszą Komunię Świętą.