W myśl obecnie obowiązującego kalendarza liturgicznego Kościoła katolickiego, w poniedziałek następujący po Święcie Chrztu Pańskiego, którego obchód kończy Okres Narodzenia Pańskiego, rozpoczyna się pierwsza z dwóch części liturgicznego Okresu Zwykłego. Trwa ona do wtorku poprzedzającego Środę Popielcową, która z kolei otwiera w Kościele Okres Wielkiego Postu. Ta część Okresu Zwykłego obejmuje od 4 do 6 tygodni. Druga jego część rozpoczyna się w poniedziałek po Uroczystości Zesłania Ducha Świętego, a kończy w sobotę przed I Niedzielą Adwentu. Łącznie, w całym roku liturgicznym, zależnie od układu świąt ruchomych, pozostają 33 lub 34 tygodnie Okresu Zwykłego. Koniec ostatniego z nich jest jednocześnie zakończeniem roku liturgicznego. W ostatnią niedzielę roku liturgicznego obchodzi się Uroczystość Jezusa Chrystusa, Króla Wszechświata.
     W Kościele katolickim Okres Zwykły, to czas, w którym nie wspomina się jednego wydarzenia, czy tajemnicy związanej z Chrystusem, ale całość Jego nauczania. W tym okresie - poza przypadającymi w trakcie jego trwania wspomnieniami, świętami i uroczystościami - obowiązuje używanie szat liturgicznych w kolorze zielonym, symbolizujących nadzieję na osiągnięcia życia wiecznego.