Naczynie liturgiczne zwane kustodią (łac. custodia - nadzór, straż od custos, - stróż, dozorca lub też custodire - ochraniać, ukrywać, strzec) swoją nazwę zawdzięcza pełnionemu przez siebie zadaniu. To w niej umieszcza się przemienioną w Ciało Chrystusa dużą hostię przechowywaną w tabernakulum i przeznaczoną do wystawiania w monstrancji podczas publicznych adoracji. Kustodia ma więc chronić Ciało Chrystusa przed zewnętrznymi uszkodzeniami. W tym właśnie celu umieszczona na nóżce „puszka", do której za pomocą specjalnego uchwytu w kształcie półksiężyca (zwanego melchizedekiem) wstawia się Najświętszy Sakrament, jest zamykana, choć jej ścianki są zazwyczaj wykonane z przeźroczystego szkła lub plastiku. Sama obudowa puszki i podtrzymująca ją nóżka są wytwarzane z metalu, niejednokrotnie bogato potem zdobionego i złoconego.