Skąd taki pomysł i kto miałby się staczać? - Świat. Ogólnie: świat stacza się. Wynika zaś to z doświadczenia: okrągły przedmiot ustawiony  na równi pochyłej z czasem zacznie się staczać. Prędkość początkowa zwykle jest niewielka, ale przy pomocy grawitacji szybko rośnie. Im dłużej pędzi, im niżej się znajduje, tym trudniej ją zatrzymać.
   No, można powiedzieć, że jednym z atutów współczesnego człowieka jest prędkość przemieszczania się. Coraz szybsze samochody, pociągi, samoloty... Odcinki mierzone niegdyś tygodniami, dziś mogą być pokonane w kilka godzin. To chyba dobrze? Dobrze, zwłaszcza, że pozostaje do dyspozycji wiele wolnego czasu - tego, który się zaoszczędziło w nowym systemie podróżowania. Och, gdyby tak było! Można powiedzieć, że uwaga skupiona na obserwacji świata jest odwrotnie proporcjonalna do prędkości z jaką biegnie nam życie. To oczywiste - gdy ludzie dawniej chodzili pieszo, bądź przemieszczali się furmankami czy rowerem, byli zdolni dostrzec stokrotkę, dmuchawca czy gąsienicę, a dziś?... Nie jesteśmy w stanie się na tym skupić, właśnie z powodu pędu życia.
   Dawniej ludzie latami czekali na pewne odkrycia. Ileż wieków upłynęło zanim oswojono osiołki, konie, wielbłądy? Jak długo trwało zanim wynaleziono koło? Potem druk, elektryczność, maszynę parową... Tu już odstępy czasu były znacznie krótsze. A dziś? Jeszcze do niedawna aparat telefoniczny był marzeniem wielu, a dziś przedszkolne dzieci noszą go na co dzień...
   Czy to dobrze? Dlaczego nie? Po warunkiem, że przejmiemy się słowami Adama Asnyka: Nie depczcie przeszłości ołtarze/ choć sami macie doskonalsze wznieść / Na nich się jeszcze święty ogień żarzy / a wy winniście im cześć. Nie wolno nam pobłażliwie patrzeć na przodków tylko dlatego, że żyli w innych czasach. Być może technika nie była ich najmocniejszą stroną, ale świat potrafili poustawiać sobie po namyśle i z rozwagą. Mieli czas na analizę. Wypracowali niezmienny system wartości, którego się trzymali i żyli z god-nością. Dziś nie mamy już na to czasu - łykamy wszystko, co nam podadzą na tacy. Byle szybko! Stąd nie mamy już czasu nie tylko na osobistą refleksję, ale i na modlitwę, kontakt z Bogiem. Ledwo wykwitłymi teoriami pozwalamy miażdżyć dorobek tysiącleci. Ale przyjdzie moment, gdy będzie się trzeba rozliczyć... Czy prędkość musi być najważniejsza?