Cud, jakiego dokonał Pan Jezus, był nie tylko spektakularnym dowodem Jego boskiej wszechmocy, ale prowokował również do refleksji nad wypełnieniem proroctw głoszonych przez Izajasza na osiem wieków przed Chrystusem. Już tam padały zapowiedzi dotyczące nakarmienia głodnych, napojenia spragnionych i to zupełnie za darmo! W osobie Mistrza z Nazaretu wszystkie one się realizują. Ale to jeszcze nie koniec. Ów cud rozmnożenia chleba nie miał służyć wyłącznie zaspokojeniu doraźnych potrzeb wegetatywnych Chrystusowych słuchaczy - był on równocześnie znakiem, symbolem czegoś znacznie ważniejszego: Pan Jezus może wszystko, dlatego - zgodnie ze słowami św. Pawła z drugiego dzisiejszego czytania, nie należy obawiać się niczego i nikogo, skoro Chrystus z nami. W Jego zaś obecności również i my stajemy się współtwórcami cudów: „Wy dajcie..."